tag:blogger.com,1999:blog-69782390281257613602024-03-14T01:33:35.221+01:00 Onvermijdelijk Avontuur.Mijn naam is Annemiek Coli.
46 jaar. Moeder van helden Babs (12) & Moos (7). Ik heb kanker.
Ongeneeslijk wordt gezegd.
Maar dat zullen we nog wel eens zien.
Hier begint voor ons een Onvermijdelijk Avontuur.Unknownnoreply@blogger.comBlogger53125tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-91665869534660570432013-09-01T09:06:00.001+02:002013-09-08T23:13:50.797+02:00Vier het leven! Hier eindigt het Onvermijdelijk Avontuur van Annemiek.<br />
<br />
Of zal het nu pas echt beginnen?<br />
<br />
Annemiek is in het begin van de nacht, omringd door haar lieve broers en een fijn cluppie lieve mensen om haar heen, heel rustig overleden.<br />
<br />
En gek genoeg is het goed zo. Wat heeft ze hier tegen gevochten. Wat is ze dapper en moedig geweest. Wat heeft ze veel verdriet gehad. Wat heeft ze toch veel pijn gehad. Wat hopen we dat ze in de zachte armen van haar vader, van Kleine Jantje, rust en geborgenheid vindt.<br />
<br />
Het zal een schok zijn voor de lezers hier. Zo onverwacht.<br />
Ook voor ons was de schok groot. Hoe snel kan het gaan....<br />
<br />
Het was een bonte stoet mensen, die Annemiek gevolgd hebben op haar Onvermijdelijk Avontuur. Sommigen liepen mee, lieten weten dat ze er waren. Sommigen hielden haar hand vast. Anderen hebben haar knapzakje gedragen. Er waren er een paar die de kracht hadden om haar op hun schouders te dragen toen ze het nodig had. Hoe dankbaar ben ik, zijn wij, voor alle steun die zij dankzij dit blog gekregen heeft.<br />
<br />
En ik kan niet beschrijven hoe dankbaar we zijn voor No Guts No Glory.<br />
Zij hebben ervoor gezorgd dat Annemiek geen keuze hoefde te maken in behandelingen vanwege de kosten. Zij hebben ervoor gezorgd dat Annemiek zich gesteund voelde door nog eens duizenden mensen. Dankzij hen heeft Annemiek een vèt en intens jaar beleefd.<br />
<br />
Donaties op het rekeningnummer van Annemiek zijn dus ook niet meer nodig. Maar bij No Guts No Glory strijdt de dappere Corine strijdlustig verder. Nu zonder haar maatje Annemiek. Het rekeningnummer van No Guts No Glory op haar blog laten we dus gewoon nog vermeld staan. Juist vandaag had Annemiek, mèt Corine het stralende middelpunt moeten zijn op het Benefiet Concert van No Guts No Glory. En laat dat juist haar boodschap zijn: VIER HET LEVEN !<br />
<br />
Gisteren gingen mijn gedachten terug naar een jaar geleden. Een jaar geleden zaten we op haar balkonnetje muziek te luisteren en te kletsen. Over hoe het zal zijn als je dood bent. Of je dan misschien op al je vragen een antwoord hebt. Of je dan alle inzichten zal hebben die je in je leven zocht. En of je dan misschien een cursus regenboog-maken zou krijgen om iedereen die je lief is te kunnen laten zien dat je er bent. Mijn zoon Jarno, klein maar wijs als hij met zijn 12 jaar was, liet hij aan Annemiek een nummer horen. En klabam. Recht naar binnen. De tekst verwoordde precies hoe ze zich voelde. De titel zei ons niet zoveel. 'Iridescent' . Thuis moest ik google erop loslaten. En hoe bizar wil je het hebben... Iridescent: regenboogkleurig.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/rdpx7rvv3dw?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
VIER HET LEVEN!<br />
Dat heeft Anemiek ook gedaan. Iedere dag. Ook op de moeilijke dagen. Met Babs en Moos, Blond&Blond en alles wat haar lief is om haar heen.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/m8NN4fpdm40?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<a href="http://www.onvermijdelijkavontuur.blogspot.nl/2013/06/barbra-berlin-jij-ik.html">Zie het blog Over Brarbra en Berlijn *klik* </a><br />
<br />
VIER HET LEVEN!<br />
<br />
Dit is de laatste keer dat ik inbreek in Annemiekes blog.<br />
Met alle liefde die ik in me heb, lieve mensen, lieve, lieve Annemiek, Prachtvrouw.... Dagge bedankt zijt, da widde...<br />
<br />
Natasja, Schoonzusje van Annemiek.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-54518361974218003342013-08-20T11:40:00.004+02:002013-08-22T13:54:32.672+02:00Brief aan Babs & Moos & De ToekomstGisteravond lag ik dan in m'n ziekenhuisbedje, na een maand vol ernstige pijnen. Bloggen e.d. niet meer mogelijk. Ambulance onontkomelijk.<br />
Ik wil t es ff hebben over u, mevr/hr van de Toekomst en u daarbij recht in de ogen aanschrijvend.<br />
Want t gaat hier wel ff om m'n Ultieme Goudklompjes & Dito Toekomst..<br />
<br />
Weet u, verdoofd van de pijnstillers een dag na opname, om 21.00 uur van de neuroloog horen dat uit de MRI & thorax van die dag blijkt dat m'n nek & rug vol kanker blijken te zitten, maakt me door de Ultiemewoodstockstonedheid niet eens verdrietig. Wel verward.<br />
Omdat ik 6 weken gelee uit Bottrop nog mijn eigen scan gezien heb in Duitsland, waarbij die dokter mijn wervelkolom op t beeld toverde & aanwees dat mijn ruggewervels kankervrij bleken. En praktisch tzelfde positieve beeld liet zien van mn scan uit april jl.<br />
Maar.. wel verward dus.<br />
Ik heb besloten de diagnose pas voor waar aan te nemen, als al die scans uit Nederland & Duitsland door m'n dokteren in Nederland beoordeeld zijn en dat is nu nog niet gebeurd.<br />
En diezelfde scans ook in Duitsland door de dokteren daar beoordeeld zijn.<br />
Ik ga alleen voor eenduidigheid van diagnose. Want hier zit in 1 maand tijd plots zo'n afslag in, dat ik t wil kunnen duiden.<br />
De helft van mn bloeduitslagen van mn laatste bloedtest waren deze week binnen gekomen bij mijn duitse behandelaar Wieger Rekker. Hem bellend vanuit t ziekenhuis vertelde hij dat er in mn bloedwaarden geen noemenswaardige veranderingen waren.<br />
Het zijn tegenstrijdigen berichten. Noem me eigengereid (interesseert me geen hol), ik noem het common sense.<br />
Tegenstrijdigheid mag op basis van dezelfde scans & foto's eenvoudigweg niet voorkomen.<br />
En dat sluit ik op deze manier dus uit. <br />
<br />
Gisteravond kon ik niet slapen. Een massief gevoel van onrust, geen malen. Maar onrust met een dichtheid waaruit niet te ontsnappen viel.<br />
Meestal stel ik mezelf de vraag wat de onrust mij nou precies wil zeggen.<br />
Verdriet, hoorde ik terug.<br />
Waarover dan?<br />
Massief verdriet voor & over klein blond & blond.<br />
En daar kwamen ze hoor die innerlijke tsunami met zwaar geschut. De dichtheid, destructie en massiviteit van tranen, zwembaden ter grootte van tientallen voetbalvelden. Loopgraven vol en voetbalvelden gevuld met kanonnen van tranen. Die tegelijkertijd werden afgeschoten.<br />
<br />
Een osteopaat uit Barendrecht vroeg me vorige week wat mijn doel was in mijn leven.<br />
Ik antwoordde: een geliefd gerimpeld oud besje die belletje trekt.<br />
Maar t belangrijkste was ik vergeten.<br />
En dus mevr/hr van de Toekomst, daar komtie:<br />
Ik wil Babs op haar klassenavond zien slijpen, zelf voyeurend vanachter de deur.<br />
N half uur voor einde van t feest m'n auto stiekem parkeren, om n glimp van haar op te vangen. In haar prille vrouwelijkheid. Ik wil haar zien charmeren met haar lange wimpers.<br />
Moos wil ik beter zien worden met skateboarden. Gelukkig wil ik hem zien zijn, als hij na volharding toch dat ene boardkunstje kan.<br />
Hem bemoedigen te vertrouwen op z'n innerlijke kracht om al springend zijn skateboard te laten omrollen. Of zo gezellig op de zijkant van z'n board neerkomt.<br />
<br />
Ik wil Babs trots zien blijven op haar eigen wijze manier van zijn. En dat ze het behoudt, juist als t beproefd wordt.<br />
Dat ze groepsdruk ervaart en toch haar eigen keuzes durft te maken.<br />
Moossie leren omgaan met enigzins zo integer mogelijk in het scoren van de liefde. Dat hij zijn charme ontdekt & t in goede banen leidt. Want ik vrees dattie er nog mee weg zou komen ook alstie hier & daar n beetje overpopi gaat lopen playen. Dattie stevige wijffies tegenkomt die dat helemaal niet gaan pikken.<br />
Ik wil m zien blozen bij zijn eerste verliefdheid. Maar tot die tijd wil ik m troostkussen geven als hij is gevallen bij n niet gelukt acrobatenkunstje. Dattie t nog lang fijn vindt om op m'n schoot zijn<br />
toetje op te eten.<br />
<br />
Ik wil zien hoe Babs opgroeit met haar normen & waarden & voorgenomen piercings. Driemaal trouwens.<br />
Ik wil meemaken waar & hoe ze werkt, wat haar arbeidsethos is & of ze collegiaal is. Meemaken hoe ze verraad & geroddel doorstaat en voelt hoe t is als ze zich daar zelf toe verleidt voelt.<br />
Dat Moos ervaart hoe ontdekken voelt, op allerlei gebied. Dat proberen leren is & zelfkennis tegelijk.<br />
Ik wil met Babs haar ongetwijfeld ordinaire blingbling pumps kopen en t ruisen horen van haar mooie avondjurk, als ze serieus n chique avondje uitgaat. Met dat onweerstaanbare loshangende lokje langs haar gezicht, wat ze achteloos charmant aber doch zinloos achter haar oor strijkt.<br />
En als ze thuiskomt, zal ik wakker zijn, haar bij me op bed laten zitten en vragen of ze t fijn heeft gehad, of de avond haar blij heeft gemaakt. Samen nog n wijntje doen als t ff kan.<br />
Zien hoe Moos genereus kan blijven delen, ook alstie groter is. Oftie het ook kan, als hij iemand wat minder aardig vindt.<br />
<span style="-webkit-composition-fill-color: rgba(175, 192, 227, 0.230469); -webkit-composition-frame-color: rgba(77, 128, 180, 0.230469); -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.296875);">Ik wil Moos ademloos bekijken als hij van zijn lang gespaarde geld & uitgesteld verlangen ein-de-lijk koopt wat hij dolgraag wil. En geen scheurijzer die m in 0 tot 10 seconden met 180 km. per uur hem voor t leven zal kunnen bezeren. Hopend dat een gezellig snorscooterje cool genoeg zal zijn voor m.</span><br />
<br />
Ik wil ontdekken of m'n kinderen eerlijk durven zijn, op de momenten dat t moeilijk wordt. Als er consequenties aan verbonden zijn. Eerlijk zijn over makkelijke dingen, is een koud kunstje. Maar dat ze recht uit hun hart durven te spreken, omdat eerlijkheid met beschaving te maken heeft. En dat is wat je doet of laat als niemand kijkt.<br />
Dat ze leren dat integriteit & eerlijk niet gestoeld zijn op de mening van anderen, maar op je eigen daadkracht. Ook als t de rest van de wereld niet bevalt.<br />
Ik wil gênant hard klappen & op de stoel staan joelen als ze hun diploma's ophalen.<br />
<br />
Ik wil Babs & Moos leren incasseren dat liefde niet voor eeuwig hoeft te zijn, dat ik ze niet veroordeel in hun keuzes. Zelfs als ik t voor m'n neus zie voltrekken. Als het eind van de liefde zich aandient, ik thee voor ze zal zetten. Op m'n bank of in mn bed zal laten slapen met n warme deken, zonder teveel gepraat, maar dat ik hun m'n huis als baarmoeder aanbiedt om in te herstellen. Veilig kan laten herstellen.<br />
Lepeltjelepeltje met hen zal liggen to get them through the night.<br />
Dat ik Moossie wil leren de deur open te houden voor een vrouw. Haar liefdevol behandelt, aanhoort, omdat oplossingen niet altijd hoeven. Gehoord worden wel. Ik wil m'n kinderen geliefd zien worden als ik hun geliefdes aanschouw. Hun geliefdes in het voorbij gaan even zijn of haar nek kussen, de arm strelen, een liefdevolle blik.<br />
<br />
En als ze dan overtuigd zijn van jarenlange liefde, hun vader & ik met onze eigen geliefden, ik op m'n mooist op m'n stilst jankend, jullie ontroerd het ja-woord zien gevend.<br />
Of niet. Omdat je t jawoord lekker samen wilt doen. Met ons erbij of niet. Als je maar verantwoordelijkheid durft te nemen voor wat je vindt, voelt & handelt. Dat de persoon van wie je houdt, man, vrouw, elk kleurenrijkdom: dat t allemaal goed is.<br />
<br />
Dat ik met mn kleinkinderen naar t strand kan gaan met een belachelijk zonnehoedje, klotsende knieen & wat verslapte benen. En te lang op t strand zal blijven omdat n thermoskan goed genoeg is voor wat soep. Zelfgebakken pannenkoeken in de aluminiumfolie & een bus poedersuiker onder m'n arm.<br />
Marshmallows roosteren boven n eenpersoonsbbqtje.<br />
Dat ik op door pappa Moos & mamma Babs op hun matje geroepen wordt, omdat ik ze te laat thuisbreng.<br />
En dat hun 'begrijpjijdatnoublik?' naar hun geliefde dan van korte duur zal zijn. Dat m'n kinderen zich op die leeftijd niet meer schamen als ik ze meevraag naar de lokale kroeg.<br />
<br />
Als Babs ooit bevalt of Moos vader wordt, ik op n kalme wijze op de stille achtergrond in de buurt mag zijn.<br />
Dat m'n kinderen vrijheid in hoofd & hart waarderen & opzoeken, omdat dat onbetaalbaar is.<br />
Tis n keuze. En dat ze dat ten volle vatten.<br />
Dat ze samen met hun kinderen op balkon gaan slapen of lekker op t platte dak, als t 's nachts ook nog lekker warm is. Dat ze t avontuur opzoeken om in hun woonkamer met een wasrek een megatent te bouwen & chips en limo in die tent mogen knoeien.<br />
<br />
En dat ze vanuit de grond van hun tenen mogen roepen wat n hekel ze aan me hebben. Lekker hard.<br />
Dat ze zich veilig genoeg bij mij voelen om hun lelijke kant te tonen, omdat ze durven te vertrouwen dat ik ze niet zal afwijzen. Ik geef ze waarschijnlijk groot gelijk.<br />
Mijn kinderen afleveren in de voltooid toekomstige tijd.<br />
<br />
Ik wil bij alle medische handelingen van m'n kinderen & kleinkinderen zijn, zolang ze mij erbij nodig hebben en niet weglopen als hun lijden te groot wordt, ik zal me over de mijne zetten en pas 's avonds toegeven aan m'n eigen schrik.<br />
En last but not least, belletje trekken als een gerimpeld oud besje, op m'n zeventigste.<br />
<br />
Ziet u, mevr/heer toekomst, ik maak de komende 24 jaar deel uit van uw toekomst.<br />
En dit is nog maar n fractie van de belevenissen die me staan te wachten.<br />
<br />
Ik wil dit op deze manier zo delen.<br />
Omdat m'n hand uitsteken in m'n darkest hours, zoveel moed van mij vraagt. Ik ben doodsbang dattie niet vastgepakt wordt.<br />
En dus voelt t opschrijven nog veiliger om mn voornemens, moetens, zullens, zallens toe te vertrouwen als open brief aan mijn kinderen & aan u, de toekomst die dit mogelijk zal maken.<br />
<br />
En geef me es ongelijk.Unknownnoreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-46798704778807708012013-07-28T09:24:00.000+02:002013-08-21T18:44:06.143+02:00BuideltuintjeJe hebt van die mensen. Die op t juiste moment wat komen 'brengen'.<br />
Tijdens m'n ziekenhuisopname in december, net toen opa Japie overleden was, heb ik 'ode aan Japie' geschreven. En omdat ik me zo verdrietig en verloren voelde, moest t een troostvol verhaal worden. Mn eigen pleister op de wonde. En als het ff kon, ook een voor andere naaste lieven.<br />
<br />
In deze dagen heb ik n prachtige, lieve, blonde dame op een andere zaal leren kennen. Aan deze<br />
Inke heb ik m'n ode als eerste voorgelezen.<br />
Het was 's avonds laat. 's Nachts zelfs. Zij kon ook niet pitten met dat ronkende orkest van open monden op d'r zaaltje.<br />
Het was een bijzonder moment tussen ons. En de dagen daarna zochten we elkaar regelmatig op.<br />
<br />
Annemiek, zei ze pas, kom geweun lekker een weekje vakantie houwen in m'n caravannetje. Wanneer je t nodig hebt.<br />
Nou ja. Babs & Moos waren nog niet vertrokken naar Kreta met hun vader, of ik was fluitend m'n boeltje aan t inpakken.<br />
Vakantie. Een. Hele. Week. Voor. Mij. Alleen.<br />
Op n ggggristelijke camping. In Renesse.<br />
Wie doet me wat? God in ieder geval niet.<br />
<br />
Kom ik daar aan. En stap ik me daar toch een warmwelkombuideltuintje in.<br />
Nou heb ik nog nooit in de buidel van een kangoeroe gezeten. Maar zoals dit tuintje, moet n buideltje er van binnen uit zien. Kan niet anders. Klein, maar voldoende. Mooie sruikjes, fijne blompies, koel schuilplaatsje.<br />
En dat daar een fijn caravannetje aan vastgeplakt zit, maakt t instant geborgen gevoel alleen maar groter.<br />
Buideltuintje.<br />
<br />
Het wordt een week zonder enig infuus. Zonder geprik. Zonder gedoe. Zonder gereis. Zonder medische ik-raak-je-aan-t-doet-wat-pijn-behandelingen. Zonder LeurenMetLeederij. Zonder klein blond & blond geteistering. Zonder alles eigenlijk.<br />
Een week vol stilte. Rust. En heling. Mijn lijf wordt weer van mij.<br />
En zie ik prachtige zonsondergangen, door alleen maar de weg over te steken. Dan sta ik al met schelpen in m'n hand & zand tussen m'n tenen.<br />
Hoe gelukkig, veiligverwelkomend kunnen lijf & leden zich voelen?<br />
Nou, zo dus.<br />
<br />
Een week van veel wandelen, lezen, rusten, koesteren, stilte, douchen, wijnen, fietsen, eten, avondgeuren snuivend bij langebomenlanen zo meer. Heb ik de Sunshineband van Keessie verwelkomd. En God.. wat is ze toch wonderschoon. Een middag lang samen leven.<br />
Zijn er momenten bij die ik in goud heb ingepakt. <br />
Heb ik mooie visioenen over geliefd oud worden. En wandelen op n dijkkie. Überhip wandelstokkie erbij.<br />
<br />
Is t een week waarin ik besloten heb een tattoo te laten zetten. Twee zelfs.<br />
Omdattie die leukelangesmurf Corine natuurlijk gelijk heeft met haar post op Facebook eerder deze week. Onder t mom van 'ik heb tot nog toe twee mislukte tepels laten tatoeëren, maar deze tattoo van FDKK wil ik!!' Doe ik mee. Fuck De KutKanker. FDKK.<br />
Ik laat m zetten aan de binnenkant van m'n enkel. Wel n beetje uit zicht. Omdat t woord kanker, of zelfs de afkorting toch ook voor mij hard overkomt. Ik hoef de mantra van dat woord niet hele dagen door mn kop te laten blazen. Of op n plek waar ik t voortdurend zie. Gedoe. Zo refereer ik er aan. Overkomelijk Gedoe. Geleerd van mn klys-maatje Christel. Niet teveel energie aan t woord geven. Een wijze les.<br />
Een tattoo die ik laag bij de grond laat uitvoeren. Want ik wil boven alles, enorm over m'n gedoe heen stappen. En zo ga ik t doen.<br />
<br />
En later in de week mail ik Giel Beelen. Namens Corine & mij.<br />
Maar hoe zorg ik nou dat t mailtje tussen alle andere mailtjes opvalt?<br />
Shockeren?<br />
Shockerend blijkt t besef dat ik 'gewoon' de realiteit in het onderwerp vermeld.<br />
Ongeneeslijk (verklaarde had er bij gemoeten) maar ozo gezellige kankerwijven!<br />
Taboe? Bestaat er überhaupt een taboe voor Giel Beelen?<br />
Dus pak ik lekker door met "dat we balen dat de pot leeg is bij No Guts No Glory en daarom bij hem live in de uitzending een tattoo van No Guts No Glory willen laten zetten. En dat Corine & ik niet aan n bucketlist doen, maar aan een fuckit list. Dingen doen, gewoon omdat t kan. En dat fijne Giel in onze top 5 staat van onze fuckit list. Aandacht voor de stichting, daarmee geld binnenhalend door nog wat ludieke zelfverminking & opleuking. Kom maar door!<br />
<br />
Dat dacht onze OpperTopper blijkbaar ook. En zo sluit gisteravond m'n verblijf hier af, met een helse buienradar. Going out with a bang. Lots of them.<br />
Viel niet mee te praten. Wilde z'n volumeknopje van z'n toorn, donder & bliksem niet lager zetten.<br />
Zelfs de teksten van mn ontworpen bemoedigingskaarten zijn bijna schoongespoeld. die schud ik wel weer uit mn losse pols. Maar dan nog. Dit pik ik gewoon niet. En heb ik dus in alle vroegte aangifte gedaan van huisvredewolkbreuk.<br />
<br />
Ik neem afscheid van mijn buideltuintje. En verlaat een week van veilige geborgenheid met ingepakte gouden momenten. Morgen hebben m'n handen geen heimwee meer. Dan omvatten ze weer de verbrandeblotebillenblijheid van zoonlief & de prachtige zongekuste konen van dochterlief.<br />
Wat heb ik n zin! In de rest van mijn leven!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-43958090263257910202013-07-25T13:39:00.000+02:002013-07-31T16:29:04.366+02:00Ode aan: Rob & Gerrie<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjul3YSlCfavCNbrYqfXItfHOmC3qkfpfyBU3WUxaMne5qaSXv6eGWSUuIGzKHDwnLvOq3T0EI4_RbNMkw3tZCTFslYKeLz1fZKMWYi-VRjFBlxluKV-7t1o2lu2Aps5F23J9u0xh3PwfQ/s1600/100+jaar+R&G.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjul3YSlCfavCNbrYqfXItfHOmC3qkfpfyBU3WUxaMne5qaSXv6eGWSUuIGzKHDwnLvOq3T0EI4_RbNMkw3tZCTFslYKeLz1fZKMWYi-VRjFBlxluKV-7t1o2lu2Aps5F23J9u0xh3PwfQ/s640/100+jaar+R&G.jpg" width="454" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-64220375301191461992013-07-20T20:44:00.002+02:002013-07-31T16:30:26.486+02:00In de MediaDat was me het weekje wel.<br />
De pot bij No Guts, No Glory is hartstikke LEEG.<br />
Dat betekent.. of ik daar nu wel of niet de energie voor heb, moet blijven Leuren met Leed.<br />
En omdat dat zo Fucking Gênant is, probeer ik het maar zo ludiek mogelijk te doen.<br />
<br />
Dus was dit m'n afgelopen week.<br />
<br />
- Zaterdag 13 juli item in Hart van Nederland Late Editie 23.10 uur<br />
<br />
- Maandag interview met Sam Jones van NTR Radio 5 (zie onderstaand). Telefonisch gesproken met dr.Moolenburgh, een gerenommeerd oncoloog van 80 jaar met een inspirerende visie op meervoudige aanpak bij kanker.<br />
<br />
- Dinsdag Haarlem, gesprek met een reclamemeneer over hoe we nu het beste reclame kunnen maken voor No Guts No Glory & Onvermijdelijk Avontuur en over hoe mijn nieuwe lijn bemoedigingskaarten in de markt gezet zouden kunnen worden.<br />
<br />
- Woensdag Amsterdam voor second opinion Antoni van Leeuwenhoek, maakt geen verschil met reguliere behandeling bij mij in de buurt, door naar Oegstgeest.<br />
Naar mijn broer Rob & schone zuster Gerrie, waar we alsnog samen hebben gevierd dat zij 100 jaar bij elkaar zijn en had ik weer eens n feestje gemist, toen in Duitsland was. Dus me alsnog met hen tegoed gedaan aan de bubbels & in de achtertuin een verhaaltje voor ze geschreven en voorgedragen. Mijn volgende ode is dan ook dit verhaaltje. Van mij. Voor hen.<br />
Daarna onderstaand radiointerview met hen geluisterd.<br />
<br />
- Donderdag een fijne therapie gevolgd bij Roos in Brielle, afsluitend met een botinfuusje in Dirksland.<br />
<br />
- Vrijdag ochtend naar de studio van radio Goeree Overflakkee (op de 107.3) naar Jaco de Neef voor een live-uitzending om 09.00 uur. En een fysiootje er achter aan.<br />
<br />
Nu ff klaar met media, met lijf & leden. <br />
Op naar een te stille week zonder kinderen, maar genieten & bijkomen ga ik. Lezen, slapen, wijnen, mijmeren, genieten van ff niets.<br />
<br />
<a href="http://dichtbijnederland.ntr.nl/page/detail/795522">http://dichtbijnederland.ntr.nl/page/detail/795522</a><br />
<div id="content-midden-pip">
<div class="content_blok_container">
<div class="storycontentheader">
<div class="storycontenttitle">
<h1 class="main" cufid="7">
<cufon alt="Annemiek " class="cufon cufon-vml" style="height: 18px; width: 96px;"><cufoncanvas style="height: 22px; left: -1px; top: -2px;"><cvml:shape coordorigin="-16,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m117,-174 l88,-86,146,-86 x m175,0 l159,-47,75,-47,59,0,5,0,89,-224,145,-224,227,0,175,0 x e m-16,-338 l2107,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-248,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m171,0 l171,-77,83,-154,83,0,31,0,31,-224,72,-224,171,-137,171,-224,224,-224,224,0,171,0 x e m-248,-338 l1875,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-502,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m171,0 l171,-77,83,-154,83,0,31,0,31,-224,72,-224,171,-137,171,-224,224,-224,224,0,171,0 x e m-502,-338 l1621,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-756,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m27,0 l27,-224,180,-224,180,-182,80,-182,80,-137,180,-137,180,-95,80,-95,80,-42,180,-42,180,0,27,0 x e m-756,-338 l1367,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-951,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m204,0 l204,-152,144,-90,83,-152,83,0,31,0,31,-224,76,-224,144,-154,211,-224,257,-224,257,0,204,0 x e m-951,-338 l1172,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-1238,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m27,0 l27,-224,80,-224,80,0,27,0 x e m-1238,-338 l885,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-1344,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m27,0 l27,-224,180,-224,180,-182,80,-182,80,-137,180,-137,180,-95,80,-95,80,-42,180,-42,180,0,27,0 x e m-1344,-338 l779,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-1539,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m170,0 l106,-102,82,-77,82,0,31,0,31,-224,82,-224,82,-142,164,-224,226,-224,141,-137,231,0,170,0 x e m-1539,-338 l584,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-1774,-338" coordsize="2123,425" fillcolor="#ab1982" path=" m-1774,-338 l349,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"></cvml:shape><cvml:rect class="cufon-vml-cover" coordsize="21600,21600" stroked="f" style="height: 22px; width: 110px;"><cvml:fill opacity="0"></cvml:fill></cvml:rect></cufoncanvas><cufontext>Annemiek
</cufontext></cufon><cufon alt="Coli" class="cufon cufon-vml" style="height: 18px; width: 37px;"><cufoncanvas style="height: 22px; left: -1px; top: -2px;"><cvml:shape coordorigin="-16,-338" coordsize="973,425" fillcolor="#ab1982" path=" m186,-11 c166,0,142,3,111,3,33,2,18,-57,18,-142,18,-219,113,-247,183,-213 l170,-176 c132,-195,71,-185,70,-142 l70,-81 c70,-37,137,-29,173,-48 x e m-16,-338 l957,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 50px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-212,-338" coordsize="973,425" fillcolor="#ab1982" path=" m114,-38 c163,-38,160,-92,158,-143,157,-170,141,-185,114,-186,64,-187,69,-131,70,-81,70,-57,89,-38,114,-38 x m211,-140 c211,-55,193,1,114,3,63,4,18,-35,18,-84 l18,-140 c17,-188,64,-227,114,-227,166,-227,211,-189,211,-140 x e m-212,-338 l761,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 50px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-441,-338" coordsize="973,425" fillcolor="#ab1982" path=" m25,0 l25,-224,77,-224,77,-42,176,-42,176,0,25,0 x e m-441,-338 l532,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 50px;"></cvml:shape><cvml:shape coordorigin="-624,-338" coordsize="973,425" fillcolor="#ab1982" path=" m27,0 l27,-224,80,-224,80,0,27,0 x e m-624,-338 l349,87 ns e" stroked="f" style="height: 22px; width: 50px;"></cvml:shape><cvml:rect class="cufon-vml-cover" coordsize="21600,21600" stroked="f" style="height: 22px; width: 50px;"><cvml:fill opacity="0"></cvml:fill></cvml:rect></cufoncanvas><cufontext>Coli</cufontext><cvml:shape coordsize="1000,1000"></cvml:shape></cufon></h1>
</div>
<div class="storycontentdate">
17-07-2013</div>
</div>
<div class="storycontent">
<div>
<img alt="" height="150" src="http://dichtbijnederland.ntr.nl/data/image/abc_media_image/2013.07/4206230385.jpg" width="480" /> </div>
Annemiek Coli is ongeneeslijk ziek, maar Annemiek is niet het type dat bij de
pakken neer zit. Ongeneeslijk? dat woord heeft ze uit het raam geflikkerd!
Verslaggever Sam Jones zocht haar op in haar woning in Hellevoetsluis.<br />
<br /></div>
<div class="audioplayer">
Annemiek Coli <br />
<a href="http://download.omroep.nl/portal/radiomanager/archive/radio5/2013/07/18/13287-radio_5_annemiek_coli_.mp3" jquery1374343687727="43">Downloaden: klik hier met rechtermuisknop en koppeling
opslaan</a><br />
<br />
<br /></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-89782368636959695882013-07-20T17:41:00.002+02:002013-07-31T16:46:42.688+02:00Onvermijdelijke Tussenstand: mei t/m juli 2013Het heeft even geduurd, maar er is ook zoveel gebeurd in de tussentijd.<br />
Dit is de tussenstand van de donaties tussen 2 mei en 19 juli.<br />
<br />
Ik zal blijven berichten over de donaties en heb besloten de namen van de lieve mensen erbij te typen. Das net ff een tikkie persoonlijker.<br />
<br />
Deze lieve mensen hebben de afgelopen twee maanden gestort, waarvan sommige lieve mensen blijven storten!<br />
<br />
Dankjulliewels aan fam. vd. Ing, de Waal (8x opbrengst drop!), praktijk Zon & Maan, Moederforum Natasja (2x), Pappot, vd. Ing, Righart, vd. Biezen, Hazelzet-Broer, ChezInke, Tuinenburg, vd. Sluis en fam. Hiep. Hiep Hoeraaaa!<br />
<br />
Tezamen een bedrag gedoneerd van <strong>1.421,43!</strong><br />
<br />
Dat maakt dat de totale tussenstand komt op:<br />
<br />
<span style="font-size: x-large;"><strong>10.878,79 euro</strong></span><br />
<span style="font-size: x-large;"></span><br />
We zijn in februari officieel gestart met de blog. Vóór deze tijd zijn er ook mensen geweest die me al steunden in alle extra ziektekosten die 'dit gedoe' met zich meebrengt. Ik heb hen daar destijds ook voor bedankt, alleen nog niet op deze manier. Aan alle voorlopers & geldschieters vanaf juli 2012: SUPERBEDANKTFIJNETOPPERS!<br />
En nu, na een half jaar is op deze rekening dus dit prachtige bedrag binnengekomen.<br />
<br />
Zoals in mijn introductie vermeldt staat, zijn er twee rekeningen waarop gestort kan worden.<br />
- <u><strong>de rekening van No Guts No Glory</strong></u><br />
die o.a. mijn behandelingen betaald, maar waarvan de pot écht, maar dan ook écht op is geraakt begin deze maand.<br />
De extra behandelingen die mede-begunstigde Corine Barendregt en ik moesten volgen, zijn hoger uitgevallen dan aanvankelijk berekend. Kanker heeft een grillig karakter & behandelplannen worden daar dan ook op aangepast.<br />
- <u><strong>de rekening van A. Coli</strong></u><br />
waar de overige ziektekosten van betaald worden, zoals oa. reis- en verblijfskosten. Maar ook mijn immuumsysteembevorderende middelen zoals Flor Essence en lijnzaad(olie) voor t Budwigpapje, medicijnendoosjes, nieuwebijdehuidigesituatiepassendebh's, bijdrage huishoudelijke hulp CAK enz.) Alle extra kosten die ziekte- of liever gezegd, herstelgerelateerd zijn.<br />
Deze bonnen worden momenteel in kaart gebracht van het afgelopen jaar, zodat ik kan melden wat de uitgaven daarvan zijn.<br />
Het saldo van deze rekening bedraagt momenteel niet de 10.878,79. Dat is het totaal gedoneerde bedrag tot nu toe. Met de kosten eraf van het afgelopen half jaar, bedraagt het actuele saldo op 20-7 <strong>4.492,60.</strong> <br />
<br />
De verwachting is dat ik in de loop van augustus een operatie aan de uitzaaiing in mijn schedel en mijn staartbeen krijg. Het kan zijn dat dit gebeurt in Duitsland, maar misschien ook in Libanon of Shanghai. Dr. Sass is momenteel mijn behandelplan & operatie aan het bespreken met een neurochirurg. Waarover later meer.<br />
Er zit dus zeer waarschijnlijk een vliegticket aan te komen en verblijfskosten voor een week. Ook deze pot is dan bijna leeg.<br />
<br />
Uw steun blijft dus hard nodig. Op beide rekeningen eigenlijk.<br />
Misschien is het een idee een toekomstige gift te splitsen, naar beide rekeningen.<br />
<br />
Hoedanook, ik zag dat er over de 30.000 pageviews zijn. Mensen die Onvermijdelijk Avontuur en/of No Guts No Glory een warm hart toedragen, wil ik dan ook vragen te blijven bemoedigen; geldgewijs initiatiefsgewijs of anders. <br />
<br />
Want geloof me, het is HARD NODIG!!<br />
<br />
Tot slot: een fijne, welverdiende vakantie aan ieder!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-14541280527644109812013-07-16T09:26:00.000+02:002013-07-17T12:48:08.372+02:00Veiling Onvermijdelijke Kunstwerken<br />
<div style="text-align: center;">
<u><strong>Onvermijdelijk Kunstwerk </strong></u></div>
<div class="ecxMsoNormal">
</div>
<div class="ecxMsoNormal">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEJ5kqE49tV6pY-RaAam5Edcy2mBgAIvB8Sy8GDV-HTAa9WQNkUCH3OaFjYLaZmolfRHwTWeqz8WCDwOm8QYQgpDY5u4apBSrSDPJqa7ENSfu0ZoW2lJhB-Od-S2lUBt-ltx3rt2_eADI/s1600/Onvermijdelijk+Kunstwerk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEJ5kqE49tV6pY-RaAam5Edcy2mBgAIvB8Sy8GDV-HTAa9WQNkUCH3OaFjYLaZmolfRHwTWeqz8WCDwOm8QYQgpDY5u4apBSrSDPJqa7ENSfu0ZoW2lJhB-Od-S2lUBt-ltx3rt2_eADI/s320/Onvermijdelijk+Kunstwerk.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="ecxMsoNormal">
</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<u><strong>gemaakt door Floor Doing & Monique van Welzen</strong></u></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">"Warme kleuren voor deze warme vrouw en haar kinderen. De sepia kleuren die ook de blog van Annemiek vullen. Hun wereld staat soms op de kop. Het leven krijgt een ander perspectief. Daarom kan het schilderij opgehangen worden zoals men wil.</span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">We willen uitdrukken dat familie alles is. Dat de paden in het leven niet altijd egaal zijn. Daarom hebben we een palletmes gebruikt, die ook de 'hobbels' in het leven en dus de schilderij vormgeven.</span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Het is vaag bij de horizon. Omdat datgene wat er zich achter die horizon bevindt, niet altijd scherp is.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Getracht is het dynamische en het ondernemende van hen weer te geven. Ze laten zich niet voor "een gat" vangen. Ze blijven de zonnige kant zien. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Dit Onvermijdelijke Avontuur gaan ze aan. Annemiek, Moos & Babs, hand in hand!"</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Aldus kunstenaressen Floor & Monique.</span></div>
<div class="ecxMsoNormal" style="text-align: center;">
</div>
<div class="ecxMsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Het is acrylverf op schildersdoek en de afmetingen zijn 60 x 80 cm.</span></div>
<div class="ecxMsoNormal" style="text-align: center;">
<strong><span style="font-family: inherit;">Het bod start op 100,-- euro.</span></strong><br />
<br /></div>
Op woensdagavond 17 juli van 23.10 tot 23.45 wordt er een radiointerview uitgezonden op radio 5 in de rubriek <a href="http://dichtbijnederland.ntr.nl/">Dichtbij Nederland *klik*</a>. Ook benieuwd naar de drie pijlers waarop de Duitse artsen mijn behandeling op baseren, en naar alles wat ik tegenkom op mijn 'onvermijdelijk avontuur'? Luister dan op woensdagavond naar radio 5!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
En... tromgeroffel....</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
In dit radiointerview maak ik ook deze veiling bekend.</div>
<strong style="text-align: center;"><br /></strong>
<span style="text-align: center;">De veiling sluit na de zomervakantie op vrijdag 6 september. Degene die dan met het hoogste bod is gekomen is dan de eigenaar van dit prachtige kunstwerk. De opbrengsten komen volledig ten goede aan de <a href="http://www.stichtingngng.nl/">stichting No Guts No Glory *klik*</a>. Deze stichting ondersteunt Annemiek in het betalen van de behandelingen.</span><br />
<span style="text-align: center;"><br /></span>
<span style="text-align: center;">Ook kan er een bod gedaan worden op het onvermijdelijke naaiwerk. Kijk hiervoor op onze <a href="http://pinterest.com/onvermavontuur/boards/">pinterestsite *klik*.</a> Op alles wat niet staat onder het kopje verkocht, ideeën of gereserveerd kan geboden worden. </span><br />
<span style="text-align: center;"><br /></span>
<span style="text-align: center;">Reacties kunnen via het reactieveld onder dit bericht of via onvermijdelijkavontuur@gmail.com.</span><br />
<span style="text-align: center;"><br /></span>
Wie komt er met een mooi startbod boven de 100 euro ???!!!<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-48030453772716319502013-07-16T08:06:00.001+02:002013-07-31T16:37:08.303+02:00Schop onder de kont<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Lieve achterban van Annemiek... <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Ik, Natasja, schone zuster van Annemiek, breek met toestemming :-), even in op het 'onvermijdelijk avontuur'. Omdat het nodig is. Om iedereen even wakker te schudden.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Afgelopen zaterdag hebben jullie bij HvN kunnen zien hoe hard de steun
voor de behandelingen van Annemiek en voor<a href="http://www.stichtingngng.nl/"> No Guts No Glory *klik*</a> nodig is.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: inherit;">Mocht je het gemist hebben, </span><a href="http://www.kijk.nl/video/XPvZiOxppOFJ"><span style="font-family: inherit;"> hier *klik*</span></a><span style="font-family: inherit;"> kun je de uitzending terugzien (even doorspoelen naar 10 min 30).</span> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: inherit;">Misschien dat sommigen van jullie denken: 'die Annemiek, die</span> </span><span style="font-family: inherit;">zit daar lekker </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="font-family: inherit;">onder
de vleugels</span> van No Guts No Glory, alles is in kannen en kruiken, we kunnen
achterover leunen...' niets is minder waar. No Guts No Glory doet haar uiterste
best om Annemiek (en <a href="http://omhetlijfgeschreven.blogspot.nl/p/het-verhaal.html">Corine *klik* </a>) bij te staan in het betalen van hun o zo nodige
behandelingen. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Helaas bezit No Guts No Glory ook geen bodemloze put. Sterker nog… de
bodem is in zicht. Bakken met geld blijven nodig! Jullie inzet om Annemiek te
helpen blijft nodig. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">De zomervakantie staat voor de deur. En het is ook heerlijk en zó nodig om even
heerlijk achterover te kunnen leunen. Maar wat ik van jullie vraag… </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Als je in
de vakantie even lekker achterover leunt, denk dan nog eens goed na over wat
wij samen als achterban van Annemiek voor haar kunnen doen. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;"><br /></span>
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Allereerst. We weten dat heel veel mensen al ontzettend veel hebben gedaan. Zie ook de resultaten van de sponsoracties die Annemiek regelmatig gemeld heeft op dit blog. Annemiek is daar natuurlijk meer dan dankbaar voor. En ook ik merk dat het heel moeilijk vangen is in een vijver die eigenlijk is leeggevist: ook ik kan niet blijven vragen in mijn kringetje. Daarom zijn er nieuwe bronnen nodig. En sa</span>men kunnen we heel veel. Samen kunnen we grote acties gaan houden! Ik
ben ervan overtuigd dat we allemaal over een talent bezitten dat we hiervoor kunnen inzetten. Ook jij!</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Wat voorzetjes om jullie op weg te helpen? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Organiseer
een ‘serious request avond’ in een plaatselijke kroeg, of trommel een paar
goede betrokken vrienden op om een benefietavond te organiseren.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Biedt onder
het mom van een ‘akkefietje voor een therapietje’ je diensten aan. Misschien
ben je handig met snoeischaar en zaag, of met schuurpapier en verf, of met
kinderen en huiswerk. De verdiensten kunnen ten goede komen aan de
behandelingen. Of wie weet maak je heerlijke potjes jam die je kunt verkopen.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Misschien
ben je handig met naald en draad of maak je graag andere mooie knutsel- of
kunstwerken? We kunnen die gezamenlijk verkopen, of laat ze plaatsen in het
‘onvermijdelijke winkeltje' op onze <a href="http://pinterest.com/onvermavontuur/boards/">pinterest site *klik*.</a> (Hij begint al aardig leeg
te raken, nieuwe voorraad is welkom). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Sponsor mij
voor de DamtotDaploop op 22 september. Of organiseer zelf een sponsorloop/fietstocht/spinningmarathon/etc.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Koop zo’n
geweldig No Guts No Glory (hardloop)shirt, ga rondjes rennen op plekken waar heel veel mensen zijn, en laat iederen weten dat No Guts No
Glory bestaat. Of koop zo’n hip polsbandje. Ze hebben ook hoodies en
superstoere rompers met het No Guts No Glory logo. Ze zijn te bestellen bij </span><span style="background-color: #edeff4; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 14px;">NGNGmerchandise@gmail.com</span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Ga een
rondje door je huis. Organiseer met alles wat overbodig is een garagesale of kofferbaksale. En als dat te ingewikkeld is is er ook nog marktplaats.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<div style="text-indent: -24px;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Vraag de
plaatselijke rotary of lions of zij je evenement kunnen steunen, bel de kranten
en radiostations om aandacht te geven aan je evenement.<span style="font-family: Arial, sans-serif;"> </span></span></div>
</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Of….<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: Arial;">-<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt;"> </span></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Vul het zelf maar in… jullie heb zelf vast betere en grotere ideeën dan ik.</span><br />
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">- En dit alles natuurlijk in een zo groot mogelijke opzet :-).</span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/969160_563181697038575_1760869592_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/969160_563181697038575_1760869592_n.jpg" width="320" /></a></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.stichtingngng.nl/sites/default/files/ufiles/photo2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.stichtingngng.nl/sites/default/files/ufiles/photo2.jpg" width="166" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.stichtingngng.nl/sites/default/files/ufiles/photo_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.stichtingngng.nl/sites/default/files/ufiles/photo_1.jpg" width="238" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.stichtingngng.nl/sites/default/files/ufiles/artwork.11065843.NGNG_-590x412_0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="http://www.stichtingngng.nl/sites/default/files/ufiles/artwork.11065843.NGNG_-590x412_0.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;">(Ik zoek nog een plaatje van de romper en de hoodie. Iemand?) </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Het lijken misschien druppeltjes op een gloeiende plaat, maar met zijn
allen gaan wij gewoon die plaat verzuipen! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-style: italic;">Zonder onze steun lukt het niet. Zonder onze acties komt er geen geld
in de pot. Zonder ons kan Annemiek niet gaan voor de behandelingen die zij nodig heeft. Zonder onze inzet nemen de zorgen over de behandelkosten voor
Annemiek toe en kan Annemiek zich niet richten op haar lijf, op het herstel, en
simpelweg op overeind blijven. Annemiek heeft zorgen genoeg. Geld zou issue
mogen zijn! Zij heeft haar energie zo
ontzettend hard voor al het andere en al het moois in haar leven nodig!</span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"> </span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">O, en nog één ding. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Denk na over het volgende als je iets verzint. Misschien lijken je plannen te groot. Maar we hebben elkaar. Vorig jaar, met de marathonactie had ik dit plaatje op mijn netvlies zitten. En het hielp om niet bang te zijn voor wat er op me af kwam.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://beautykoning.files.wordpress.com/2012/05/254242341433980546_v32dgmrh_c.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="http://beautykoning.files.wordpress.com/2012/05/254242341433980546_v32dgmrh_c.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Heb je ideeën? Laat het ons weten in reactie onder dit bericht of via </span><a href="mailto:onvermijdelijkavontuur@gmail.com"><span style="font-family: inherit;">onvermijdelijkavontuur@gmail.com</span></a><span style="font-family: inherit;">. Dan gaan we als we terug zijn van vakantie knallen!</span><br />
<br /><span style="font-family: inherit;">
Lieve groetjes, Natasja Coli.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-39019586938516895092013-07-11T17:15:00.005+02:002013-07-13T16:53:12.886+02:00Ode aan Keessie & zn Sunshineband<span style="background-color: #f6b26b; font-family: inherit;">Keessie.</span><br />
<span style="background-color: #f6b26b; font-family: inherit;">En zijn sunshineband.<br style="line-height: 21px;" />Want dat is wat je bent, Jela, lieve schat. Je bent een compleet orkest. In je eentje.<br style="line-height: 21px;" />En wat is kees daar gelukkig mee. En terecht.<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />Keessie, fijne stoere bink op je fietsie.<br style="line-height: 21px;" />Keesie met je ooit zo warrige koppie haar.<br style="line-height: 21px;" />Ik heb je altijd al het allerknapste broertje van Stan Laurel gevonden.<br style="line-height: 21px;" />Niet omdat je op m leek, maar omdat je hetzelfde gebaar had als je aan je kop krabte tijdens het nadenken.<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />Waar begin ik nou met afscheid nemen.<span style="line-height: 21px;"> </span>Als ik dat helemaal niet wil?<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span>Ik wil gewoon nog ff tegen je aan praten.<span style="line-height: 21px;"> </span>Gewoon, over momenten.<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />1999<br style="line-height: 21px;" />Keessie, zit op de jongerengroep na een gedoetje plots Deboortje op je nek. Met wat van jouw haar in haar hand.<span style="line-height: 21px;">Zeldzaam. </span>Want die grietjes op de groep blijven altijd gek op jou. Ook op Edje trouwens.<br style="line-height: 21px;" />En je blijft integer met die gastjes, die hier & daar zo enorm met ons allemaal aan de haal gaan.<br style="line-height: 21px;" />Je kennis over geschiedenis. Zoals de de slag om Nieuwpoort uit je losse pols schudt. </span><br />
<span style="background-color: #f6b26b; font-family: inherit;">1492 Columbus.<span style="line-height: 21px;"> </span>2e wereldoorlog. je weet veel. En deelt het graag.<br style="line-height: 21px;" />En je vriendengroep waar je altijd wel weer iets geinigs mee hebt. Heerlijk met Astrid en je vrienden, genieten, lol hebben. </span><br />
<span style="background-color: #f6b26b; font-family: inherit;">En je allemachtigeprachtige kinderen.<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />2009<br style="line-height: 21px;" />De kunstdagen op Goeree. In welke schuur van het achterstraatje zijn we ook alweer zo bezopen geworden? Dat ik alvast onder de statafel ging zitten voor ik er onder gedronken werd door je?<br style="line-height: 21px;" />Onze gesprekken die avond, Keessie, gingen natuurlijk nergens over. </span><br />
<span style="background-color: #f6b26b; font-family: inherit;">Maar hoe heerlijk is om te genieten van het leven, omdat het zo simpel kan zijn?<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />2011<br style="line-height: 21px;" />Hoe gaat het Keessie, vraag ik bij op het terras in Goeree. Niet zo goed, Miekie.<br style="line-height: 21px;" />Mijn meisje is verdrietig en daarom ben ik het ook.<br style="line-height: 21px;" />We kijken elkaar even aan. Echt waar keessie?<br style="line-height: 21px;" />Ongelofelijk, zeg ik. Wat moet je veel van haar houden om zelf verdrietig te zijn, wanneer zij dat is.<br style="line-height: 21px;" />Dat doe ik Miekie. Dat doe ik ook echt.<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />2012<br style="line-height: 21px;" />We komen elkaar bij het bloedprikken tegen in Dirksland.<br style="line-height: 21px;" />Keessie, fijne pretletter van me. Dat jij je haar nog hebt?<br style="line-height: 21px;" />Ik vergelijk mn kale kop met de jouw haardos. Ja, tis niet uitgevallen. Ongelofelijk.<br style="line-height: 21px;" />Wat een gedoe toch, Kees.<br style="line-height: 21px;" />Nou, zou liever gaan fietsen Miek, dat zou beter wezen.<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />2013<br style="line-height: 21px;" />Januari. Ik lig in quarantaine. Met wat gedoe. En voel me allejezus beroerd & eenzaam.<br style="line-height: 21px;" />Ik sms je, want wie weet ben je wel in de buurt.<br style="line-height: 21px;" />Je smst terug. Je hebt net je chemo kuur gehad. En voelt je ook beroerd.<br style="line-height: 21px;" />Een paar uur later komt daar geen blauw verklede smurf mn kamer in, maar een lopend petje.<br style="line-height: 21px;" />Met jou eronder. Keessie!! Doe toch een mondkappie op, man!</span><br />
<span style="background-color: #f6b26b;"><span style="font-family: inherit;">Neent, dat heit geen zin vrouwe. Zitten we dan. <br style="line-height: 21px;" />Een half uur lang te vloeken, te lachen en stil te wezen.<br style="line-height: 21px;" />Heere Heere, wat snappen we elkaar.</span><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span><br />
<span style="background-color: #f6b26b; font-family: inherit;">2013</span><br />
<span style="background-color: #f6b26b;"><span style="font-family: inherit;">Maart. Ik kom bij jullie langs. Vertel je over mn blog en over de plannen voor de Kale van Dale deel 1 en andere internetavonturen.</span><span style="font-family: inherit;">We lachen ons nog bijna dood ook. </span><span style="font-family: inherit;">Behalve de hazewindhond. Die fijne tornado.</span></span><br />
<span style="background-color: #f6b26b;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">2013</span></span><br />
<span style="background-color: #f6b26b; font-family: inherit;">3 weken geleden.<br style="line-height: 21px;" />Na mn botinfuus, jat ik een bloem uit de tuin bij Dirksland. ik heb gehoord dat je in Calando bent. Onderweg kom ik je Sunshineband tegen.<span style="line-height: 21px;"> </span>Keb een mooi blompie voor Keessie. <br style="line-height: 21px;" />Met een stralende lach kom ik je kamer binnen. Wil ik je leven komen brengen. Houden. Als t ff kan.<br style="line-height: 21px;" />Trap ik mn schoenen uit en onder het mom van 'toch nog es lekker de koffer met je induiken'<span style="line-height: 21px;"> </span>kruip ik naast je. Jela op de stoel. Stil. Kijkend. liefdevol.<br style="line-height: 21px;" />We lachen wat, praten over Duitsland, we zwijgen, we slapen even.<br style="line-height: 21px;" />Je slaapt als ik weg ga. Ik wil je niet wakker maken.<br style="line-height: 21px;" />Ik aai je met mn hand net boven je lichaam. Je word toch ff wakker.<br style="line-height: 21px;" />Dag lieve schat, zeg ik jou. </span><br />
<span style="background-color: #f6b26b; font-family: inherit;">Dag lieve schat, zeg ik tegen je Jela.<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />En dan nu. Afscheid. Ik wil het niet. Mag ik het overslaan? Alsjeblieft?<br style="line-height: 21px;" />Maar als ik Jela zie, je kinderen en je dierbaren Keessie, weet ik dat het On-ont-koom-baar is.<br style="line-height: 21px;" />Het beste van jou zit in hen.<span style="line-height: 21px;"> </span>Zij dragen je, zoals je hen gedragen hebt. In het hart waarmee je hen hebt liefgehad.<br style="line-height: 21px;" /><span style="line-height: 21px;"> </span><br style="line-height: 21px;" />En vraag ik me af Keessie, waar je nu bent<br style="line-height: 21px;" />Ben je al aanbeland bij de cursus regenbogen bouwen voor beginners?<br style="line-height: 21px;" />Of ben je al bij de cursus Vlinder in Wording aanbeland?<br style="line-height: 21px;" />Zo n mooie grote witte vlinder, Kees. <br style="line-height: 21px;" />Zo eentje waarvoor we van de fiets afstappen om m van dichtbij te zien. Omdat we weten dat jij dat bent.</span><br />
<span style="background-color: #f6b26b;">En nog even kunnen genieten van t goeie.</span><br />
<span style="background-color: #f6b26b;"><br /></span>
<span style="background-color: #f6b26b;"><br /></span>
<span style="background-color: #f6b26b;"><img src="https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/1017670_10201503385291556_850696516_n.jpg" /></span><br />
<span style="background-color: #f6b26b;">Foto: Eva van der Weide</span><br />
<span style="background-color: #e69138;"><span style="font-size: x-small;"><br /></span></span>
<span style="background-color: #e69138;"><span style="font-size: x-small;"><br /></span></span>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-5466657624245958212013-07-11T16:15:00.003+02:002013-07-15T16:29:17.384+02:00Te grote storm Zit ik er zomaar heen.<br />
Mijn lijf door de intensieve behandelingen van de afgelopen drie weken kei- & keihard aan het werk.<br />
6-7 uur aan het infuus per dag (zie blogs behandelingen).<br />
Ik heb veel gelachen, maar ook verbijsterd tot de ontdekking gekomen dat de uitstralingspijn in mn kop en ribben van de afgelopen maanden vooralsnog niets met de kanker te maken blijkt te hebben. Maar met mijn verschoven schedelplaten & wervels. Slik ik morfine tegen een verkeerde conclusietrekking?? Wtf?! Heb ik zoveel heimwee naar mijn kids gehad. Na een jaar de balans opgemaakt welke warme dekens er daadwerkelijk zijn overgebleven. Heb ik hartzeer om de afhakers en op de laatste behandeldag hoor ik in 2 uur tijd dat lotgenootje Keessie is overleden en dat de pot bij No Guts No Glory nagenoeg op blijkt. Ik voel me machteloos, krachteloos & überverdrietig.<br />
Krijg mn koffers amper ingepakt op vrijdag en hoe ik ze in de auto moet zetten, weet ik al helemaal niet meer.<br />
Huilend bel ik mn moedertje. Samen met de andere oma, komen ze me halen in Gronau.<br />
Down & out.<br />
Te vermoeid om nog een noodblog te schrijven.<br />
Dan kan de titel alleen nog maar zijn:<b> </b><br />
<b><span style="font-size: x-large;">HELP DAN TOCH!?! </span></b><br />
<b><span style="font-size: x-large;">GELD OF MN LEVEN!!!!</span></b><br />
Hoe Fucking Gênant is dat?! In ons eigen klotezorgstelsel?! Godverdomme.<br />
Wil ik aan de chemo die -pak m beet- 50.000,-- kost, wat me zeer ws. zieker maakt, dan kan ik morgen terecht. Wil ik een groter aanbod van behandelingen, een andere kans op beter & sterker, kan ik t bekijken in medisch Nederland.<br />
Zoek t maar uit, mevrouwtje.. Protocollen hier & daar, behoudendheid zus & zo.<br />
Steek t ff lekker in uw protocollaire farmareet.<br />
Ik zoek geen mensen die 'gewoon' hun werk doen.<br />
Ik heb mensen nodig die hun uiterste best voor me doen. Omdat mn situatie dat vraagt!<br />
Dat maakt me geen lastige patiënt. Alleen omdat ik gefocust ben op herstel!<br />
Ben zo ontzettend moe. Ik weet het niet meer.<br />
Echt niet.<br />
<br />
Een jaar lang mijn kop 'so sane' mogelijk kunnen houden, maar nou heb ik het gevoel dat het echt ff op is.<br />
En ondanks enkele consequente vriendendekens om me heen, valt de strijd me nu te zwaar en is deze storm te groot. Heb ik vanaf gistermiddag tot vanochtend 17 uur geslapen, met n tussenstoppie in de nacht.<br />
Heeft de Shamrock Inn in Hellevoetsluis me hun locatie gratis aangeboden en heeft de dochter van Oma Romijn aangegeven misschien nog wel wat lokale levensliedzangers & zangeressen te kunnen regelen.<br />
Wat geweldig zou zijn, maar ik heb de fut niet om zelf te organiseren & te regelen. K val nog net niet om.<br />
Mijn liefste vrienden hebben het afgelopen jaar al meerdere initiatieven ontplooit. Maar kunnen niet met de pet bij dezelfde mensen langs blijven gaan.<br />
Ik moet me van mezelf -alweer- herpakken. Mijn benodigde bedrag per jaar van 20.000,-- naar 30.000,-- opkrikken, omdat dat realistischer is.<br />
Met de kinderen bij hun vader, is het enige behoefte die ik overblijft: slapen, slapen & nog es zzz....<br />
Want tijdens het slapen hoef ik niet te huilen, te stressen, te heimweeën, te machtelozen & te hartzeren.<br />
<br />
Me zo voelen en dan nu net..<br />
Krijg ik een telefoontje van Ellen Gerritsen, OpperTopper van No Guts No Glory, dat ze met haar noodblog de aandacht heeft getrokken van Hart van Nederland.<br />
En dus as. zaterdagavond een item van No Guts No Glory in Hart van Nederland.<br />
Gaan we knallen met hen, met de blog Onvermijdelijk Avontuur & natuurlijk die van Corine Om het Lijf Geschreven.<br />
En volgende week woensdag ook nog een interview bij Nederland Dichtbij op Radio 5 van 23.10 - 23.45 uur.<br />
<br />
Maar is nu.. nu zijn mijn tranen om Keessie & zijn Sunshineband nog niet opgedroogd.<br />
Gisteren ben je begraven. En heb ik nog even tegen jou & je bruid & alle lieven, aangepraat.<br />
Deze woorden tezamen in mijn volgende Ode aan jou: Keessie & zn Sunshineband.<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-76112097992910570982013-07-01T12:35:00.004+02:002013-07-31T16:37:35.051+02:00Hiep, Hiep alsnog aandacht voor dit initiatief!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Saphira, een schoolgenootje van mijn zoontje Moos, heeft hier de afgelopen maand de media mee behaald. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Verderop in de maand een Onvermijdelijke Tussenstand & Initiatieven!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisdotxMOZfdLWjpBggBVIoXMLukLelLvqo7FyjoRTff-lhZbC_QNoVDi01X0iYis2O-Ku_Q8ui7Il7zM3ajdvIP9qaZ0p5FCIc1uzVidPlSBm9R9IAxoEeQHOUmHKCU1oJ9pnxC4bySDU/s1600/Annemiek_v03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh78P223wAF9ji2I3mq41yfzLV78Ruy6uzsaT3FeA6j3iV2QlKNFevUG8NxliqLrr727Gh_WFjWvUTaiBSyDEvcsNG0Fdt65kSvIz3hyaUqAphyphenhyphenBMTKPZR6msfMe15A3w30ll6_nhtR4As/s1600/Annemiek_v03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh78P223wAF9ji2I3mq41yfzLV78Ruy6uzsaT3FeA6j3iV2QlKNFevUG8NxliqLrr727Gh_WFjWvUTaiBSyDEvcsNG0Fdt65kSvIz3hyaUqAphyphenhyphenBMTKPZR6msfMe15A3w30ll6_nhtR4As/s640/Annemiek_v03.jpg" width="562" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisdotxMOZfdLWjpBggBVIoXMLukLelLvqo7FyjoRTff-lhZbC_QNoVDi01X0iYis2O-Ku_Q8ui7Il7zM3ajdvIP9qaZ0p5FCIc1uzVidPlSBm9R9IAxoEeQHOUmHKCU1oJ9pnxC4bySDU/s1600/Annemiek_v03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
Groot Hellevoet 5-6-2013.<br />
<br />
Ben ik zo ontzettend trots op deze rots Saphira van Nieuwenhoven uit Hellevoetsluis. <br />
Zo klein, maar groots in haar initiatief. Dit wordt een wereldverbeteraar. Mark my words!Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-76811923487994529052013-06-30T21:38:00.001+02:002013-07-03T23:31:55.506+02:00KICK-OFF: No Guts No Glory On Tour!<br />
Gesproken over bemoedigingen.<br />
<div style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;">
Gesproken over verbondenheid.<br />
<div style="border: currentColor;">
Dit wordt een visueel blogje om de zaak wat kracht bij te zetten.</div>
<div style="border: currentColor;">
Weet je, de uitspraak " <a href="http://www.stichtingngng.nl/">No Guts No Glory</a>" *klik* gaat toch eigenlijk op voor een ieder die zich in een ingrijpende situatie bevindt. En heus niet alleen voor de bekankerden onder ons.</div>
<br />
Tref ik van de week Corine aan, hier in het Duitse Land. Zij was degene die gereageerd heeft op m´n blog "Leuren voor Likes" van een tijdje geleden.<br />
Later hoorde ik van Wieger dat ene Corine bij hem in behandeling was gekomen.<br />
En twee weken gelden hoorde ik dat de nieuwe begunstigde ene Corine Barendregt was.<br />
<div style="border: currentColor;">
Ik heb haar gebeld & gefeliciteerd en jawel hoor, ook òns wereldje blijkt dus hartstikke klein te zijn.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/annemiekencorine1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/annemiekencorine1.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/annemiekencorine2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/annemiekencorine2.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
Corine, een lange, geweldig leuke smurf, heb ik inmiddels ontmoet en we zijn al schaterlachend onze infusen doorgekomen. Zij is ook zo`n niet sneuig tiep. En ook lekker bloggend met <a href="http://www.omhetlijfgeschreven.blogspot.com/">www.omhetlijfgeschreven.blogspot.com</a> *klik* .<br />
<br />
Ingrijpende situaties dus. Dat maken we toch allemaal wel mee?<br />
OK, het varieert wat.<br />
Maar maakt het niet dat we allemaal hier & daar in ons leven bemoediging nodig hebben?<br />
Of het nu iemand is met een ziekte. <br />
Een talentvol kind dat gepest wordt en met een trillende onderlip & knikkende knieen de schoolbus instapt, dag in dag uit.<br />
En die zich staande wil blijven houden in zijn unieke eigenheid.<br />
Een 80-jarige die z'n vrouw na een huwelijk van 60 jaar aan ouderdom verliest, waarvan de omgeving maar blijft zeggen dattie blij moet zijn omdattie haar zolang bij zich heeft mogen hebben. Met andere woorden: zeiknietzo.<br />
Maar dat zijn liefdesverdriet om haar net zo ingrijpend is als een jong stel waarvan er één wegvalt.<br />
Een vrouw die na de scheiding haar leven weer moet oppakken, met alleen een fruitschaal als inboedelmedeneming. En die twijfelt of ze in staat is uit niets iets te kunnen maken. <br />
De tiener die het opneemt voor een klasgenootje & vervolgens zelf een pispaaltje wordt.<br />
En die zich afvraagt oftie de volgende keer bij getuigende onrecht dan maar de andere kant zal opkijken. <br />
Een alleenstaande oma die alleen nog maar een aanraking voelt als haar steunkousen worden aangetrokken. En die niet durft te vragen of de begeleidster af en toe haar hand zou willen vasthouden. <br />
Een bokser to be, die door een lullig auto-incident in een rolstoel terechtkomt. En eigenlijk wel gastcolleges zou willen geven over motivatie.<br />
Een vader die zijn kinderen door een klotelist van z'n ex niet mag zien. Die zich afvraagt oftie wel moet volharden in het blijven zoeken van contact met hen. <br />
Het meisje die bang geworden is door een lompe actie in het ziekenhuis. Die weer het vertrouwen bij elkaar moet schrapen om nieuwe onderzoeken te ondergaan. <br />
De vrouw die graag zwanger wil worden en voor wie het elke maand weer afwachten is. Vervuld of onvervuld verlangen.<br />
Een ouder van een kind met een handicap. Die niet met zielige blikken tegemoet getreden wil worden. Maar blije aandacht kan gebruiken voor henzelf en hun kind.<br />
<br />
Heb je allemaal niet ergens in je leven meerdere momenten waarop je bemoediging kunt gebruiken?<br />
De uitspraak <b><span style="background-color: yellow;">No Guts No Glory</span></b> gaat voor iedereen op die ergens in het leven de keuze heeft tussen moed & angst.<br />
En gezien het niveau van bemoediging hier & daar opgekrikt kan worden, wilde ik maar eens het volgende lanceren: <b><span style="background-color: yellow;">No Guts No Glory On Tour!</span></b><br />
Een envelop vol bemoedigingen, die telkens vooruit gestuurd wordt naar een ander die vervolgens óók een bemoediging kan gebruiken, met alle bemoedigingen van de voorgangers er gewoon lekker bij gestopt.<br />
Een envelop die telkens aangevuld wordt met iets van de reeds bemoedigde.<br />
Zodat er ten tijde van bemoedigde nr. 50 een Palletwaardig Bemoedigingspakket is ontstaan.<br />
Ontvang de bemoediging, geniet er ff van & stuur het vóóral door.<br />
De wereld heeft het nodig.<br />
Een bemoediging kust je & sust je. Al is het maar voor even.<br />
Bemoedig de ander in het hebben van moed. Ook al ken je de ander niet.<br />
Help de ander te volharden in dat wat mogelijk is.<br />
Een universeel bemoedigingspakket.<br />
<br />
En dus, na een gesprek met Ellen & Corine, is dit de <b>KICK-OFF van <span style="background-color: yellow;">No Guts No Glory on Tour!</span></b><br />
We starten met deze fijne jongeman, <span class="userContent">Luciën. <em>Hij heeft een heel zwaar ongeluk gehad en moet gaan revalideren. Zijn schoonzus (& de mijne ook, ac) Natasja Coli, gaf hem het </em><a data-hovercard="/ajax/hovercard/page.php?id=174029939287088&extragetparams=%7B%22directed_target_id%22%3A0%7D" href="https://www.facebook.com/StichtingNoGutsNoGlory?directed_target_id=0"><em>No Guts No Glory</em></a><em> shirt. </em></span><br />
<span class="userContent"><em>Omdat ze wilde hem wilde inspireren met het shirt. Het gaat om grenzen verleggen, kracht geven èn vinden. Dit </em><span class="text_exposed_show"><em>zijn eerste 5 stappen sinds het ongeluk. Wij vinden dit zeer indrukwekkend, wensen hem veel succes bij zijn herstel en hopen dat jullie deze foto zien als inspiratie om ervoor te gaan. Altijd, no matter what!</em> </span></span><br />
<span class="userContent"><span class="text_exposed_show">(bron: facebook NGNG)</span></span></div>
<div style="border: currentColor;">
<br /></div>
<div style="border: currentColor;">
<a href="https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/p480x480/1006127_579741402049271_856874908_n.jpg" imageanchor="1" style="cssfloat: undefined;"><img alt="Foto: Dit is Luciën. Hij heeft een heel zwaar ongeluk gehad en moet gaan revalideren. Zijn schoonzus gaf hem het No Guts No Glory shirt. Ze wilde hem moed geven want NGNG gaat om grenzen verleggen, kracht geven èn vinden. Luciën zet op deze foto zijn eerste 5 stappen sinds het ongeluk. Wij vinden dit zeer indrukwekkend, wensen hem veel succes bij zijn herstel en hopen dat jullie deze foto zien als inspiratie om ervoor te gaan. Altijd, no matter what!" border="0" class="scaledImageFitWidth img" height="675" src="https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/p480x480/1006127_579741402049271_856874908_n.jpg" style="top: -11px;" width="403" /></a></div>
<div style="border: currentColor;">
<br /></div>
<div style="border: currentColor;">
En dus <span class="userContent">Luciën</span>, stuur ik het kaartje wat ik van Ellen heb ontvangen (ten tijde van de begrafenis van Chemo Elly) door met een kaartje en medaille & een tegelspreuk van Corine, naar jou.</div>
<span style="background-color: yellow;"><b>No Guts No Glory</b></span>, fijne makker!<br />
Stuur je 'm dan nog es door naar een ander, met 'n eigenheidje erbíj?<br />
Kus van ons!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/180620132115.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/180620132115.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/180620132119.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/180620132119.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/300620132127.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://i107.photobucket.com/albums/m304/natasja72/300620132127.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><u><b><span style="background-color: red;">Let's Kick Off:<span style="color: yellow;"> </span></span><span style="background-color: yellow; color: black; font-size: x-large;">No Guts No Glory</span><span style="background-color: yellow;"> </span><span style="background-color: red;">On Tour!</span></b></u></span></div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
Ps. Kicken toch, Sander.. </div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="border: currentColor; clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-13168319287620693862013-06-23T15:07:00.000+02:002013-07-03T21:50:55.465+02:00Barbra & Berlijn, jij & ikYep. Dat was nog eens 'n feessie.<br />
Met het vliegtuig is zó ongelofelijk spannend voor Babsie.<br />
Met haar manier van zijn, wil ze graag voorbereid worden.<br />
Hoe hoog vliegen we?! Hoe snel gaan we dan?! Hoe lang is de startbaan?!<br />
Hoe lang duurt 't?! Storten we niet neer?! Krijgen we wat te eten?! Die vragen komen met 'n snelheid die sneller gaan dan het licht. <br />
Jawel. Ik word met haar vragen om de oren geslagen. Heus waar.<br />
Daar kom ik vaak aan tegemoet. Het kost alleen wat ..uh.. energie, zal ik maar zeggen.<br />
Gooi daar wat vermoeid moedergedoe & een toefje pubergedrag bovenop: en je hebt alle ingrediënten voor een spannend weekend.<br />
<br />
Het taxiën naar de landingsbaan, het geluid van de motoren die beginnen aan te zwellen. Het achterin je stoel gedrukt worden door de snelheid. Het werd d'r ff teveel. Logisch. <br />
En hoe verwonderd kun je dan weer zijn door het zien van Madurodam onder je?<br />
Het aanschouwen van hoe zij zichzelf herpakt, blijft wonderschoon.<br />
Maar we krijgen niets te eten. Het ritje blijkt daar te kort voor.<br />
<br />
Aangekomen op Berlijn-Tegel Airport, komen we lieve luitjes uit Hellevoetsluis tegen.<br />
Maar natuurlijk. Dat blijft een grappige wetmatigheid. <br />
Maakt niet uit waar je naar toe reist, je komt bij aankomst altijd wel 'n bekende tegen.<br />
<br />
Met de bus naar Alexanderplatz, wat eten & drinken. Nog 'n fijne bungeejumper van het gebouw zien springen. Heb 'k altijd al willen doen. Maar lijkt me nu niet verstandig.<br />
Gezien m'n gebrek aan soepelheid door die hormonentherapie. Blijffie zo verschrikt in n hoek van 90 graden staan als je uit het tuigje bent. Nee, dankuwel.<br />
Met ieder 'n rugzakje om, door met de trein, bruggetje over, een serie zwart/wit fotootjes van ons laten maken in een van de vele ouderwetse fotohokjes op de brug in de Warschauerstrasse.<br />
Nog ff zoeken en jawel.. hotel Upstalsboom in die Gubenerstrasse. Eind van deze middag hebben we alleen nog plannen gemaakt om redelijk chillend het weekend door te komen.<br />
's Avonds samen ergens buiten een hapje eten. Arm in arm flanerend, zo lekker samen, met aan onze vrije arm een gezellige tas hangend. Übercool wel. Und so weiter wieder zurück ins Hotel.<br />
<br />
Nee, dan zaterdag. Samen uitslapen.<br />
Maar dan je ogen nog niet open hebben en de opmerking horen dat je dochter nu zéker wéét waar ze later haar piercings wil hebben. 'In m'n neus, wenkbrauw en eentje door m'n tong.' <br />
..uh?..<br />
Verslik ik me in m'n volgende geeuw.. vervolgt Babs met een nogal dwingend verzoek of ik 'ook zin heb om ook ff de sauna in te gaan??' <br />
Nou...nee. <br />
Van alles wat warm is of hitte met zich meebrengt, ben ik niet meer zo'n voorstander. Niet meer sinds de hyperthermie & opvliegers.<br />
Dus gelijk alweer puberbonje. Gelukkig pakt ze 't goed op en besluit -geheel initiatiefvol- zelf dan maar 'n saunaatje te pakken. En weg is ze. <br />
Lig je toch niet meer gerust, als moeder. Een paar etages lager. Dus ook maar naar boven, kleine fraulein in haar bikinitje in de sauna. Ik wachtend op een bankie daar buiten.<br />
Na 'n kwartier heb ik het dan wel weer gezien. Maar dochterlief natuurlijk niet.<br />
Die blijft lekker zitten. En zitten.<br />
Ko-hom nou-hou!<br />
<br />
Haar daarna op een fiets vastgeschroeft. De brug over rijdend naar de O2 om alvast even te kijken waar we vanavond moeten zijn. Of 't aan te lopen is, zoals de informatie heeft beloofd.<br />
We rijden langs de East Side Gallery in Friedrichshain en moéten gewoon afstappen. Alles is beschilderd. <br />
Wat zijn istie hoog zeg, de Berlijnse Muur. <br />
Een zoenende Brezjnev en Honecker. Een CV van tijden en rozen die staan voor de mensen die doodgeschoten zijn, vluchtend naar een bestaan met meer vrijheid. Dit is dus De Muur.<br />
Al wandelend strijken mijn vingertoppen langs de muur. Ik voel het verlangen naar de andere kant in deze muur. De hopeloosheid. Het liefdesverdriet. De heimwee. Ik voel de vrijheidsdrang. De hunkering. De gevangenheid. De moedeloosheid. De worsteling. Het drama. 28 jaar lang.<br />
Het is alsof dit beton het drama in elke vezel meedraagt en herinneringen kreunt. Het raakt me.<br />
Even leunen de muur en ik tegen elkaar aan.<br />
<br />
Een stukje verderop blijkt er een 'happy place' tussen de muren in te zijn. Waar eens de mijnen lagen en het prikkeldraad opgekruld lag, is nu een stuk strand nagebootst. <br />
En een piratenbar. Zomerluie stoelen.<br />
Muziek van Abba. We nemen wat te drinken en we proosten op onszelf.<br />
Samen in de zon. Jij & ik.<br />
Ik hoor Dancing Queen en ik moét even dansen. <br />
Máham.. doe normaal! hoor ik Babs beschaamd zeggen.<br />
'Babsie, dit is de juiste plek om te dansen! roep ik haar toe.<br />
Want dit ís vrijheid, lieve schat! Juist hier!! En ik doe nog een pirouettje.<br />
Een duitse jongeman denkt daar net zo over. Samen dansen we lachend en zingend het liedje uit.<br />
<br />
Dan stappen we weer op de fiets en rijden we bíjna tot aan de Potsdamer Platz. Maar we zijn beide te moe. Dus krijgt 'n terrasje van rechts voorrang.<br />
We fietsen zurück en maken ons mooi voor het Concert des Levens waarvan WIJ vanavond 't program hebben. 15 juni 2013. Barbra in Berlin!<br />
Ik plaats nog even een reactie op de officiele Barbra Streisand site. <br />
Waarin ik benoem dat ze best een meet & greet met me kan krijgen enne.. omdat ik in 'n goeie bui ben, er een handtekening ook vast wel in zit.. Dat ik almost so frontrow zit, dat ik onder heur rokkie kan kijken.<br />
Mag ik even stilletjes juichen? WHOAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!<br />
<br />
In m'n mooie zwarte cadeau-jumpsuit met cadeau-shawl & gezellige pumps, ben ik klaar voor dit gala. En dochterlief als een.. tja.. rockchick. Kan er eigenlijk niks anders van maken. <br />
Babs is een Rockchick In Dop. Heeft 'n outfit aan van bloemen, strepen, polkadots, strikken, mascara én lipgloss. Met haar staart nogal aan de zijkant & lekker hoog. En sneakers eronder. Welja. Gezellig.<br />
Maar trots ben ik. Ze draagt het, zoals zij is. <br />
Typisch Babs. Mijn meissie. Ooit in elkaar geplakt met het beste van haar vader & mij. Toen afgebakken in m'n Villa Buikehuis. <br />
En daar staat ze dan. Een enorme jonge dame. Wat 'n karakter.<br />
Daarom alleen al, staat het haar geweldig.<br />
<br />
De wandel naar La Streisand. De spanning in m'n buik. De hoogte van die klotehakken.<br />
Het voelt als.. naar de brugklas gaan. Net voordat je het nieuwe schoolplein oploopt. Vlak voor je allereerste zoen. Op de startblokken staan om af te zwemmen voor je A-diploma.<br />
Het is lekkere angst. Of zoiets.<br />
Veel mensen bij de O2 Concertgebouw. Ook allemaal mooi gekleed.<br />
De fouilleer-foyer. Ja hoor. Zit maar lekker aan me. Ik vind het allang best.<br />
Zo'n detectiejehebttochgeenwapenapparaat blijft dan toch ff steken bij m'n port-a-cath. Die er onderhuids natuurlijk uitziet als een immense steenpukkel. Dan strijk ik nog even over m'n platte borstkas eronder & dan snappen ze 't verhaal wel. <br />
Dat is bij de douane ook zo'n fijn momentje. Ten overstaan van iedereen je colbert uitdoen, je shawl af, betekenisvolle blikken bij de aanblik van m'n scheve decolleté. En holadiejeeUmagweerdoor.<br />
M'n moeder nog even gebeld bij de ingang van de O2 zaal. Dat dan toch even willen delen.<br />
Al telefonerend met m'n handen wapperend. Alsof m'n nagels moeten drogen. Maar de spanning moet er uit. Dan reageer ik altijd wat spastisch.<br />
Nog even naar het toilet. En vijf minuten later voor de zekerheid, ook nog even.<br />
Dochterlief moet ook. Als Barbra opkomt natuurlijk.<br />
<br />
Daar staat ze. Barbra. Ze lijkt op alle CD-hoesjes die ik heb. Wat is ze ongewoon mooi. Met d'r gouden lamee jurkje aan. Haar rok is te lang. Kan er niet onder kijken. Verdammt nochmal!<br />
Wauw! <br />
Barbra. BARBRA. <br />
Ik geniet van haar stem. Er zit zo'n lekker rauw randje op. Maakt het nog mooier. <br />
Er blijken enge fans te zijn die bij elk nummer wat ze zingt, een lange staande ovatie geven en hysterisch I Love You schreeuwen. Dat heb ik dan weer niet. Ik geniet van haar. Maar hou niet van dwepend fangedoe. <br />
Moet ik denken aan dat scaryfanmomentje van een mevrouw die dwingend roept naar Thomas Berger "pák die roos nou!! Pak 'm nou!!!"<br />
Ik kijk naar hoe Barbra beweegt. En haar handen. Die zijn echt heel mooi. <br />
Ook als ze niet zingt, zou ze de hele dag door een microfoon moeten vasthouden. Gewoon omdat het haar mooi staat.<br />
<br />
Foto's op de beeldschermen van haar als baby, peuter, meisje, jonge vrouw, funny girl, moeder and so on..<br />
Tis echt een afscheidstournee. Kan niet anders. Dit is haar Curriculum Vitae.<br />
Naast me zitten twee verliefde mannen. Tenminste, eentje dan. Die pakt de hele tijd de hand vast van de ander. Aait. Streelt. Mooie gemanicuurde handen & tolle manchetknopen zeg.<br />
Barbra leest kaarten met vragen voor die het publiek blijkbaar vooraf heeft mogen schrijven.<br />
Of ze naar de Gaynogwat was geweest? <br />
'No, I don't have to. You're all here, aren't you?'<br />
Luid gejuich uit de zaal. Da's grappig.<br />
<br />
Zoonlief komt op. En zingt verdomd mooi eigenlijk. <br />
Barbra vertelt dat ze verliefd geworden is op een mooi liedje en wil dat met ons delen. Dus heeft ze trompetist Chris Botti en violiste Lucia Micarelli mee laten komen om het nummer Emanuelle spelen.<br />
<span style="color: #073763;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=m8NN4fpdm40">http://www.youtube.com/watch?v=m8NN4fpdm40</a></span><br />
Ik houd van geraakt worden. Ontroerd worden. Van mooie muziek bijvoorbeeld. Gewone maar toch bijzondere details. Omdat ze me opvallen. <br />
Van bezieling waarmee mensen hun ding doen. Die Lucia ontroert me door haar gesloten ogen die toch alles lijken te zeggen, haar beweging, de intensiteit waarmee ze speelt. De diepte van de trompet. De timing. En dit is alles tezamen. <br />
Dus huil ik van ontroering. Omarm ik dit moment. En houd ik Babs nog wat steviger vast.<br />
<br />
In het tweede deel hangt Babsie tegen me aan. Ze is zó moe. Barbra zingt "The way we were". Ik zing het fluisterend mee. Met de nadruk op 'we are'. <br />
Ik voel hoe m'n hart verwarmt en verscheurt. Ik huil om m'n leven. Om de hoop die ik heb. De doodsangst. Om dat wat ik heb doorstaan. En nog zal doen. Mijn belofte te herstellen. Ik huil om de kracht van liefde. Moederliefde. <br />
Ik ben in een volle zaal. Maar alleen met alles wat ik voel. <br />
Babs ligt inmiddels op m'n schoot te slapen.<br />
Ze slaapt de rest van haar kaartje door. Schone slaapster.<br />
Ik streel haar lokken. Haar schoudertjes. Zo klein nog. En kwetsbaar. Door haar polkadottruitje heen.<br />
Het laatste nummer "Send in the clowns." <br />
Ja. Send them in. Send them vooral in.<br />
Laten ze me vertellen dat het grapje wat uit de hand gelopen is. Dat dit hele gedoe waar ik in zit, een grapje is. Die iets te lang heeft geduurd. Laten ze me ongeschondenheid terug geven.<br />
In lijf. In leden. Kom maar door.<br />
Ik huil uit wat ik voel en het interesseert me helemaal niets of iemand om me heen het merkt.<br />
Het is intiem. Met mezelf. Zo moet het zijn. Want zo is het. Nu dan.<br />
<br />
Het slotapplaus. En ik film Babsie stiekem met m'n mobiel. <br />
Hoe ze slaapt, terwijl de hele zaal om me heen staat. Een staande ovatie applaudiseert. Wat een prachtvrouw. Zeg ik zachtjes: Sorry Barbra. Dat applaus duurt vast nog wel even. <br />
In het laatste minuutje geef ik je ook mijn staande ovatie. Maar m'n dochter slaapt zo heerlijk. Dat gun ik haar ook. <br />
Dus ff geduld. Ik kom zo.<br />
<br />
Wandelen we samen moe, met alle anderen naar buiten. De avond is zacht. Ik wasem vervuld verlangen uit.<br />
'Heus mam, als 't Justin Bieber was geweest, was ik echt wakker gebleven.' <br />
'Weet je lieve schat, je bent zojuist in slaap gezongen door Barbra. Da's óók wat waard hoor.'<br />
<br />
De taxi's worden voor onze neus weg gekaapt. Ik trek m'n hakken uit, 'kijk uit voor glas mam', we wandelen de Berlijnse nacht verder in. Pakken nog 'n zwart trammetje omdat ik op Babs d'r navigatie durf te vertrouwen.<br />
En twee stationnetjes later stappen we uit. <br />
Laatste stukkie, nog steeds druk op straat, hotelkamer, we eten pizza op bed en ik neem 'n wijntje.<br />
Op ons, Babsie.<br />
<br />
Zondag slapen we alweer uit. Bellen we pappa voor vaderdag.<br />
En na een afwijzing voor een nieuw saunarondje en een heerlijk ontbijt, nemen we de trein naar Alexanderplatz.<br />
Geeft Babs een centje aan een droevig uitziende, maar prachtig spelende jongeman op dit grote plein.<br />
We nemen de tram naar Checkpoint Charlie, halen de beste koffie bij Starbucks op weg naar het witte huisje. Alweer geschiedenis op de muren er naar toe wandelend.<br />
Alleen het hokkie staat er nog. Een kopie dan.<br />
Wat heeft zich op deze plek allemaal afgespeeld..<br />
Symbool van vrijheid & beperking tegelijkertijd.<br />
Geschiedenis. Verleden. Terwijl het op zoveel plekken ter wereld op indivueel en landelijk niveau nog steeds speelt. Beperking. Onderdrukking. In welke vorm dan ook.<br />
<br />
We kopen in het winkeltje rechts, een mooie zwarte laktas. Die vindt Babs toch echt het mooiste.<br />
I love Berlin. Ze draagt 'm met trots.<br />
Een sleutelhanger en wat buttons voor Moossie en een hart van marsepeinchocola. Ook eentje voor hun pappa. We gaan 'm straks nog even langsbrengen. Tis vaderdag.<br />
En pakken de taxi naar het vliegveld nabij.<br />
Na een weerzien met het bekende paar die we bij de landing ook zagen, drinken we nog wat even.<br />
Wachten we. Gaan de koffers op de band. Worden we gefouilleerd. Wandelen we de luchtsluis in.<br />
Samen in het vliegtuig.<br />
Handen vasthoudend. Knipogend naar elkaar.<br />
Daar gaan we.<br />
Jij & ik.<br />
<br />
<br />
Ps.<br />
<i>Your Comment entry entitled "Re: Let's go Berlin!" has been approved by our <br />content moderator! Other visitors to The Official Barbra Streisand Site will <br />now be able to view it.<br /><br />You can visit </i><span style="color: #073763;"><a href="https://www.barbrastreisand.com/us/comment/re-lets-go-berlin" target="_blank"><i>https://www.barbrastreisand.com/us/comment/re-lets-go-berlin</i></a></span><i><span style="color: #0b5394;"> t</span>o <br />view it yourself.<br /><br />Regards,<br />The The Official Barbra Streisand Site team</i><br />
<div class="node" id="comment-21712">
<div class="clear-block">
<div class="content">
</div>
</div>
</div>
<h1 class="title">
</h1>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-61234255307313357812013-06-15T11:12:00.003+02:002013-06-24T13:27:51.859+02:00The way we are<br />
Zo. En na de avond 4-daagse gaat de karavaan weer door.<br />
Klein blond & blond weer 2 medailles rijker en ik wat spataderen. <br />
Heb ik een enkeling een duim zien opsteken, 'n bemoediging horen roepen en ontvang ik wat blije kaarten.<br />
Baal ik ontzettend dat La Streisand vol-le-dig aan mij voorbij is gegaan. Mijn heldin.<br />
Wanneer is die kaartverkoop überhaupt begonnen?? Waarom is dat aan mij voorbij gegaan??<br />
Mijn heldin. Prachtig wijf.<br />
Ontvang ik een gezellige belastingteruggave over 2011.<br />
Da's dan weer mooi & altijd fijn.<br />
<br />
De pijn is dat niet.<br />
Op een schaal van 0 tot 10, zit ik deze week toch echt gemiddeld op een 8.<br />
En ik héb al morfine en ik slík al 8 paramollen op een dag.<br />
Mocht ik de eerste dagen bij gewenning aan de morfine, niet auto rijden. Dat had ook echt niet gekund.<br />
De pijn, nu ook in mijn rechterribben, komt er gewoon doorheen. En slik ik -tegen m'n zin in- nog een Oxynorm.<br />
Begrijp ik uit Duitsland dat de ECT, de lokale chemo-injectie ingreep, er door gedoe met het kapotte apparaat, er niet op korte termijn niet in lijkt te zitten.<br />
Wat betekent dát nou weer?!<br />
Dat de uizaaiingen in m'n kop krijgt 'gewoon' lekker de kans om uit te breiden?<br />
Heb ik gehuild bij m'n huisarts en bij Kranige Kuina. En niet zo'n beetje ook.<br />
<br />
De tietenklup dient zich begin van de week aan. Bij mij, dit keer.<br />
Heb ik hen gemaild dat ik niet kon beloven dat alles dit keer vers was. Want ik voel me niet goed.<br />
Ieder besluit wat mee te nemen en op m'n mooie balkonnetje is het geweldig tapas eten & drinken.<br />
En na wat onontkombare bijpraterij over m'n gedoe, komen we eindelijk toe aan wat schaterlachen.<br />
Want dat is wat ik echt nodig heb. Blijheid. Leuke dingen. Fijne afleiding.<br />
Wil ik weten hoe knap het kleinkind is van de een.<br />
Hoe het samenwonen bevalt bij de ander.<br />
Hoe het ook alweer zat met die truckverkiezing bij de deftigste van het stel.<br />
En hoe geweldig andermans dochter creativedirectorindop aan het worden is.<br />
Heerlijk! Het leven. Verhalen. Hoop. Toekomst. Vanzelfsprekendheid.<br />
Voel ik me niet geisoleerd of alleen staan van hen, maar word ik gevoed met mooie verhalen. <br />
<br />
's Nachts lig ik dan toch weer wakker. Alle prikkels om me heen weg.<br />
Blijft het gevoel over. En ben ik bang. Die verdomde klotepijn.<br />
In m'n ribben. Zit daar nou ook weer iets in mijn bekken? Bij m'n staartbeen? Als ik de dosis morfine in overleg met m'n arts verdubbel, wat ben ik dan??<br />
Heb ik dan geen pijn?<br />
Maar tegen welke prijs?<br />
Word ik dan een zombie?<br />
Wie ben ik zonder mijn levenslust? <br />
Is dat dan de definitieve achteruitgang?<br />
Is het nu aangebroken? Was dat het al niet?<br />
Heeft het zin om m'n zomervakantie boeken voor over 6 weken?<br />
Hoe voel ik me dan? Wel-geen dubbele morfine? <br />
Ik weet niet waar ik over enkele weken sta. <br />
Heb ik dan al onverwachts toch de lokale chemo-injecties in de uitzaaiingen gehad?<br />
Kom ik wel goed uit die operatie? <br />
WAT WEET IK NOU EIGENLIJK OVER DE TOEKOMST?!<br />
En wát weet een ander eigenlijk? Over zijn of haar eigen toekomst?!<br />
Toch óók geen donder?!?!<br />
Die kijken mij zielig aan, maar die moeten toch zelf ook uitkijken bij het zebrapad?<br />
Moeten het toch ook hebben van een oplettende tegenligger?<br />
Niemand van ons weet toch eigenlijk wanneer het 't einde oefening is?<br />
Ons leven is voortdurend óók in de handen van een ander. <br />
<br />
Maar wat weet ik dan wel? Nu op dit moment?<br />
Wát weet ik dan wel??<br />
Ik weet hoe ik me nu voel. Dat ik volgende week naar Duitsland ga.<br />
Dat als Dr. Sass mij niet kan opereren dat ik dan met Wieger en Kuina kijken voor een ECT in combinatie met Cyberknife in Shanghai. Ga ik globetrotten op korte termijn.<br />
Heb ik dan de garantie dat ik 'goed' uit die operatie kom? Als ze er een millimetertje naast zitten, in die fijne hypothalamus van me?<br />
Ik weet dus geen donder.<br />
Alleen dat nu NU is. En dat ik me blij wil voelen. Blij wil zijn.<br />
Wat dat is het wat er nu toe doet.<br />
Besluit ik dat ik -voor ik naar Duitsland ga & de eventuele operatie- ik aankomende weekend herinneringen ga maken.<br />
En stap ik m'n mandje uit & check ik zonder enige verwachting de Tour van Barbra Streisand na op internet.<br />
Tjezus! Ze blijkt dit weekend in Berlijn te zingen. In the O2.<br />
En er zijn nog 2 belachelijke dure kaarten ook!<br />
<br />
En dus is dit MIJN MOMENT.<br />
Berlijn: Babs & ik komen er aan!<br />
Ik ga het gewoon doen. Fück it!<br />
Aanschouw ik mezelf een vlucht boekend, hoppekee hotel Upstalsboom op loopafstand van de O2 er achter aan en maak met trillende vingers & 'n bonkend hart een belachelijk bedrag van mijn terug ontvangen belastingcentjes over. Een break even pointje zelfs.<br />
Maar NU is NU.<br />
<br />
Ik heb ooit eens gehoord dat 'het enige wat een mens meeneemt, is het hart waarmee zij heeft lief gehad.'<br />
Belevingen dus. Die wil ik blijven opzoeken, maken, beleven & ademen. <br />
Zijn Babs & ik gistermiddag aangekomen in Berlijn en zit ik dit te schrijven op enkele uren afstand van het ultieme concert van La Streisand.<br />
Als ze boft kan ze een Meet & Greet met me krijgen. En als ze nog boffiger is, ook mijn handtekening.<br />
Ik ben de lulligste niet. Dus post ik 't voor de zekerheid nog ff op haar officiele site.<br />
En vouw ik wat lieve luitjes op in mijn binnenzakkie, voor straks.<br />
Kunnen ze mee genieten.<br />
Wirklich... ik zit zó dichtbij, dat 'k onder d'r rokkie kan kijken.<br />
<br />
<br />
Leven in de Voltooid Tegenwoordige Tijd.<br />
The way we <strike>were</strike> are!<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-6349977423748535472013-06-05T22:11:00.000+02:002013-06-10T19:43:31.314+02:00Moed in het woord bemoedigingDag Elly.<br />
Dag lieve schat.<br />
Met je mooiste smartlappenmuziek heb je me alsnog een innerlijke glimlach mee gegeven.<br />
Wát ben ik blij dat ik jouw te grote persoonlijkheid in jouw kleine lijffie heb gekend.<br />
Heb nog wat geknipt & geplakt in m'n ode aan jou. Stond ik daar voor een volle zaal. Jankend.<br />
M'n moed en ademhaling bij elkaar schrapend.<br />
Dat dondert me niks. Ik schaam me daar helemaal niet voor.<br />
Tis alleen maar logisch. En daarbij, je bent me elke traan waard. <br />
Daarom kon ik mijn ode aan jou volbrengen. <br />
Geschiedde dat ook.<br />
Is dat wat je nu bent Elly, geschiedenis? <br />
Ben je voltooid of onvoltooid verleden tijd als ik over je praat? <br />
Weet je, wat het ook is, ik blijf in de onvoltooid tegenwoordige tijd over je praten. <br />
Je lijf is er dan wel niet meer, maar je ziel nog wel. <br />
Heerlijk mens. Laat me nog es weten of je daarboven ook wifi hebt. Want God weet dat ik jouw wijze van bemoediging nodig blijf hebben..<br />
Long distance call? Die neem ik ook op hoor.<br />
<br />
Oudergesprek met de integratieve kindertherapeut Mega Cindy. De doodsangst van mijn kleine hoettepatattetoetertje. Moos krijgt de regie bij het spelen en z'n kwetsbare muurtje wordt zorgvuldig steentje voor steentje met aandacht bekeken, speels besproken & gekoesterd.<br />
We laten je tot aan de zomervakantie hier mee door gaan. Dat je je gesteund en bemoedigd weet.<br />
Mijn liefste Moossie. <br />
<br />
Ontvang ik deze week een noodpakketje van Ellen van No Guts No Glory met een handgeschreven kaartje:"Noodpakketje, voor de momenten dat er even niets te vieren lijkt."<br />
Met een stuk of wat ballonnen met het logo van No Guts No Glory.<br />
Heb er gelijk een paar opgeblazen.<br />
Bemoediging blijft eh.. nogal een dingetje.<br />
Natuurlijk gaat het leven door. Heeft iedereen het druk. En heeft ieder huisje z'n kruisje.<br />
Maar weet je, bemoedigingen blijven hartstikke nodig. Ik merk het, hoe hard ik bemoedigingen nodig heb. Juist naarmate het traject langer duurt en de overbelasting groter wordt.<br />
Het woord moed binnen het woord be<em>moed</em>iging is niet geheel toevallig. Er is echt moed voor nodig om te bemoedigen.<br />
Bemoedigen vanuit moed komt anders over dan bemoedigen vanuit medelijdende angst.<br />
<br />
Het afgelopen jaar is er een karavaan van moedige bemoedigingen aan me voorbij getrokken. <br />
Maar ook vele, vele ontmoedigende ontmoetingen. Die natúúrlijk goed bedoeld waren....<br />
Maar hemeltjelief zeg, ik kan met recht zeggen dat er brengers & halers zijn in de karavaan van bemoedigingen. En dat moet er nu maar eens een keer uit.<br />
<br />
Brengers geven me levenslust. <br />
Mensen die zelf levenslustig zijn, lachen, knipogen en samen met mij genieten (en soms ook ff niet) van de gewone dingen des levens. Soms zijn dat bekenden, soms wildvreemden. Soms ouden van dagen & soms de jeugd van tegenwoordig. Soms in persoon, soms via sms, mail, op Facebook of Twitter. Op die van mezelf, No Guts No Glory en in de brievenbus.<br />
Soms is het voor een paar uur, soms is het daar in een moment van elkaar voorbij lopen.<br />
Ze 'doen gewoon', zijn energiek, lopen me glimlachend tegemoet, maken hier & daar een koddige opmerking, geven me een knipoog, een compliment, steken hun duim omhoog en delen hun levenslust met me. Soms is het gewoon even m'n hand vastpakken als je naast me op een verjaardag zit. Ze nemen initiatief in bemoediging, van kleinst naar groots. Is 't deze week een Saphira, een Sabine, Marcia, Marianne, een Lenie, een Yvonne maar ook via No Guts No Glory, een Bralt, een Luke Boterbloem, Jeroen Konings, Steurtje en vele anderen. Er zijn zelfs enkele brengers met wie ik amper contact heb, maar door wie ik niet teleur te stellen ben. Omdat het toch wel goed zit. Brengers inspireren & motiveren me.<br />
<br />
Halers kosten me energie.<br />
In het kader van 'ik toon interesse door te vragen aan Annemiek hoe het nu toch met haar gaat' lijken deze goedbedoelde luitjes zich niet te beseffen dat zij slechts één van die vele mensen zijn die hele dagen van mij vragen om antwoord te geven op hele diepe, pijnlijke persoonlijke dingen. Namelijk mijn behandelingen & mijn doodsangst. En dat zij van elkaar niet weten dat ik die dag die vraag al 30x heb moeten aanhoren. Verjaardagen, die zijn door halers ook zo vaak afschuwelijk geworden. Zeg ik dat ik er niet over wil praten, pakken sommigen er nog een glas wijn bij ook. Én gaan ze er eens rustig voor zitten. Pfff... Je belast me daarmee. Houd 'r mee op!<br />
Deze halers zijn vaak verontschuldigend in het contact, maar pitbulls in het halen van informatie.<br />
Ook bij begrafenissen heb ik het meegemaakt dat ik -al verdrietig zijnde, mezelf staande aan het houden was- door meerderen achter elkaar bevraagd werd over "hoe afschuwelijk dit wel niet voor mij moest zijn... omdat die ander per slot van rekening ook aan kanker overleden was.." Heb 'k mezelf echt opgesloten in het kamertje boven de zaal. Ik kon het gewoon niet aan. Snap in Gods Naam dat ik óók meer dan gemiddelde moed moet opbrengen om op verjaardagen & begrafenissen te zijn. Wetende dat ik toch ff anders bekeken wordt.. De fijne omhelzingen & oprechte woorden die ik van de brengers krijg op zulke momenten, zijn dan ook hard nodig.<br />
<br />
Daarom wil ik het echt duidelijk maken dat ik daar alleen iets over wil vertellen als ik daar zelluf behoefte aan heb. En dit heb ik vaak niet en wil dat ook niet blijven uitleggen. <br />
Het frustreert me & zuigt me leeg.<br />
Ik wil bezig zijn met LEVEN. <br />
Mijn ziekte wil ik zo lang mogelijk in de kantlijnen van mijn leven houden.<br />
De rest van mijn levensblad wil ik vullen met leven.<br />
Zo lang mogelijk.<br />
Zo blij mogelijk.<br />
En de rest is al moeilijk genoeg.<br />
<br />
Bemoediging is echt niet zo moeilijk. Mensen hoeven daar niet krampachtig of verontschuldigend over te doen.<br />
Bemoediging werkt pas als je aandacht hebt voor wat de 'zieke' zélf nodig heeft.<br />
In mijn geval zijn dat De Gewone Dagelijkse Dingen. Want dat is namelijk het leven.<br />
Waar ik zo vaak van geniet en die me -tussen de bedrijven door- strontgelukkig maken.<br />
<br />
Dus lieve halers, maar ook de:<br />
- zorgvuldigeoogkontaktvermijdende wegkijkers (vooral bij school & het winkelcentrum)<br />
- indebroekpoepers (eh.. o ja... eh... goh.. eh... hoe eh.. gaat het met je.. eh..) <br />
- roekeloze nondonatiebelovers (ik ken nog wel iemand die ik zeker ga bellen..je hoort nognognog..)<br />
- wegsprintendeheldenopwittesportsokken (sms-end, horlogekijkend "ik spreek je snel!" naroepen) <br />
- indeverledentijd overmijtegenmij praters(je was altijd zo sterk, je was zo'n heerlijk mens) <br />
- verbaasdkijkendedachtaldatzedoodwasluitjes (.........huh?!?.........)<br />
- ikdurfnietopjeaftelopenmaarbespreekjougraagopeenmeterafstandmetanderen ('k vond dat ze zo..)<br />
- ikloopjeplotstegentlijf&hadjenogplotsnogwillenbellers (maar toen bleek m'n nagellak op, was m'n vlucht overboekt enz. enz. enz.)<br />
- laatikjedeputinpraters (kind, wat af-schuwe-lijk toch!Vre-se-lijk!!Je bent nog zo ont-zet-tend jong!!)<br />
lk wil bezig zijn met leven.<br />
Als je dan toch iets wilt doen voor me, doe dan alsjeblieft iets wat daarmee te maken heeft of anders niets. Want dat is ook OK.<br />
<br />
Ongetwijfeld heb ik in de afgelopen 46 jaar al deze opmerkingen vast zelf gemaakt. Ben ik genadeloos onhandig & ongelofelijk onbedoeld met m'n naaldhakken op andermans kwetsbaarheid gaan staan. Heb ik andermans tranen of gevoel van miskenning over het hoofd gezien. En zorgvuldig de andere kant op gekeken net op het moment dat de ander wellicht een glimlach kon gebruiken.<br />
M'n vader heeft me altijd geleerd: er doet zich dagelijks een kans voor een ander te helpen. Doe dat dan ook. Kijk, knipoog, glimlach 'n ander, juist naar degenen die het zo hard nodig hebben, zet een gevallen fiets overeind. Juist ook, als niemand kijkt. Wees oprecht. Ook als je geen medestanders hebt. Of als het gevolgen voor jou heeft. Doe dat. <br />
Aldus, m'n vader Kleine Jantje. <br />
Dat zal me op vele momenten gelukt zijn. En op vele momenten ook niet.<br />
<br />
Heft het daarom mijn eerdere opsomming op? Nee.<br />
Het schuurt misschien. Maar sommige besefmomenten zijn toch ook gewoon kut. <br />
Voor mij. En ook voor de mensen om me heen.<br />
Een gebruiksaanwijzing is dan wel zo handig. Verantwoordelijkheid daarvoor nemen, ook.<br />
<br />
Tot slot heb ik -jawel- de behoefte om dit te melden.<br />
Uit de scan van april jl. is duidelijk geworden dat de uitzaaiingen op één plek na (die in m'n kop), minder geworden zijn. Elke scan blijkt een momentopname.<br />
Sinds anderhalve week heb ik doorbraakpijn in mijn linkerribben en sinds dit weekend ook weer doorbraakpijn in mijn rechterribben. Waar mogelijk de uitdovende uitzaaiingen toch weer aan het oplaaien lijken te zijn. Huh?! Hoezo?! Heb ik plots morfinepleisters, paracetamollen en sinds vandaag nog een Oxynorm daarbij. Mijn huisarts heeft dit gisteren aangegeven dat dit inderdaad weer doorbraakpijnen kunnen zijn en heeft me een scan geadviseerd.<br />
En ben ik bang. Bang dat dit mijn keerpunt kan zijn.<br />
Morgen krijg ik uitleg van een dokter in het EMC die mij zal uitleggen wat er gaande is, met al m'n scans van het afgelopen jaar naast elkaar. Eindelijk. Ik heb daar heb ik behoefte aan.<br />
Ik wil dit hele lichamelijke gedoe midden in z'n smoelwerk aankijken. <br />
Niet omdat ik dat zo graag wil. Maar omdat het moet.<br />
En ben ik dus alweer bang geweest, heb ik zo gehuild en wordt de doodsangst me soms echt teveel. <br />
Eén van de vele keren in het afgelopen jaar.<br />
Leven en laveren. Tussen mijn levenslust, uitslagen & doodsangst in dit het afgelopen jaar. <br />
En het houdt maar niet op.<br />
<br />
Ik krijg binnen 2 weken een ECT in Duitsland, een operatie door Dr. Norbert Sass. Dan krijg ik lokale chemo-injecties in de uitzaaiingen. Daarnaast zal ik opnieuw dendritische celtherapie doen.<br />
Kanker is grillig. En dus onvoorspelbaar. <br />
Temidden van deze Fucking Circus wil ik zo goed mogelijk functioneren. Voor mezelf & voor mijn kinderen. Dat lukt alleen maar als ik het beste van mezelf kan zijn en het beste krijg van de ander.<br />
Wil ik nu als de beste m'n broertje Mike en zwager Luciën bemoedigen omdat zij het ook nodig hebben. Morgenavond de laatste avond van de 4-daagse Saphira kussen voor haar geweldige sponsoring aan mij & No Guts No Glory en bemoedigend met klein blond & blond ook deze laatste avond uitlopen. Juichend en dansend over de finish. <br />
Dat is nog es 'n geweldig vooruitzicht.<br />
<br />
Dusse... als je me ziet, kijk me gerust aan, breng me 'n knipoog. 'n opgestoken duim, 'n bemoediging & glimlach me vooral tegemoet.<br />
Ik knok voor m'n leven en geef mezelf nog niet op.<br />
Ik stel het op prijs als jij dat ook niet doet.<br />
Want opgeven kan maar één keer.<br />
Afgesproken?<br />
<br />
Ps. Opblazen kan wel vaker. Dus doe 'k nog maar 'n ballonnetje.<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-34176510672450932282013-05-26T11:44:00.003+02:002013-05-30T11:15:00.538+02:00De dag ervoorZo gezegd, zo gedaan. Die Koninklijke BBQ. <br />
Kijk, dat het nou pijpestelen regent, boeit dan natuurlijk niet meer.<br />
Uitgangspunt is dat "we willen bbq-en."<br />
Externe factoren zoals Het Weer, zijn daarbij van ondergeschikt belang.<br />
<br />
Ik herinner me een winterspelenpicknick met Babs & Moos, toen ze nog ukkies waren.<br />
Deken mee, thermoskan met warme chocolademelk en een handdoek om de sneeuw zo van de glijbaan te glijden. Op 't bankie zittend, handen verwarmend aan de warme mokken, koude loopneus, damp bij het uitademen.<br />
Genietend van sneeuwstilte en blije kinderkreten: Kijk eens mam, wat ik kan!!!<br />
Doen wat gewoon kan, gewoon omdat het kan.<br />
Dat is vrijheid. Dat zit in je hoofd. Dat beleef je in je hart. En is hartstikke gratis.<br />
<br />
Met dat gevoel van vrijheid, de liefdevol klaargemaakte vispakketjes verorberd, sateetje, hamburger, overweldigend fijn wijntje erbij en zo meer..<br />
Stap ik tussendoor naar binnen voor wat wijnlijks onderhoud en hoor ik Karien achter de piano. De klanken zijn zo prachtig, dat ik stilletjes blijf luisteren in de keuken. Met de tranen over m'n wangen, wat kan ze dat móói spelen.. Het nummer blijkt Sailing te heten. Wat 'n titel. Want dat is het.<br />
We zeilen door het leven. Waarbij we niet de windrichting kunnen bepalen.<br />
Wel de stand van de zeilen.<br />
De avond afsluitend, achterin de tuin, bij het water. In het loungehutje met wat extra dakzeil.<br />
Zo samen met m'n vriendjes. Als toegift stappen Rich & Marko ook nog binnen. Heerlijk zo'n aanvullend burensetje. Zitten we dan op de bank met z'n vijven, grandioos harmonieus te wezen.<br />
Puur geluk.<br />
<br />
Dinsdag een gesprek met m'n oncoloog. Hij maakt me complimenten over m'n gezond uitziende verschijning en overhandigt me de CT-scan, waar ik om gevraagd had. De botscan moet ik zelf opvragen bij het EMC. Ik wil graag, nou ja.. niet graag, maar ik heb het nodig om de scan samen te bekijken. Ik wil zien waar de kanker zit. En vooral het uitgelegd krijgen, want ik weet natuurlijk niet hoe kanker er uitziet. In plakjes. Gewoon het verschil zien tussen juli 2012 en april 2013.<br />
Dat blijkt niet eenvoudig georganiseerd te kunnen worden. Ik begrijp niet goed waarom niet.<br />
Eerlijk gezegd, zou het de normaalste zaak van de wereld mogen zijn voor kankerpatiënten. <br />
Veranderingen bij uitzaaiingen? Nieuwe scans gemaakt? <br />
Huppakee, foto's, aanwijsstokje erbij en uitleg krijgen. Van de oncoloog en alstie het niet kan, dan van de radioloog of wie daar verder over gaat. Dat moet toch haalbaar zijn?<br />
En, alsof de duvel er mee speelt, blijkt er aan het computernetwerk onderhoud gepleegd te moeten worden, net op het moment dat ik vraag "of ik dan wel de uitzaaiing op mijn CT-scan even kan zien." En zie ik nog net een plakje van de CT-scan waar een kleine uitstulping in mijn schedel te zien is en gelijk daarnaast een kleine uitstulping naar buiten. Het lijkt klein.<br />
Dan sluit het computernetwerk zich af. <br />
<br />
Het behandelplan wordt doorgesproken. Wieger had me er al op voorbereid dat het gericht zal zijn op het palliatieve. Hooguit verandering van hormoontherapie en pijnbestrijding als de kramp te erg wordt. Dat verhaal klopt.<br />
Het blijft gek, knokken voor je leven maar omdat je in de categorie van "ongeneeslijken" valt, gesprekken hebben over pijnbestrijding in plaats van activiteiten op gebied van genezing. Ik kan daar maar niet aan wennen. Ik vertel dat ik kramp heb bij mijn ribben aan de linkerkant sinds een paar dagen. Het neemt ook wat toe.<br />
Omdat de oncoloog zwijgt, zwijg ik ook even. Er is recent een botscan gemaakt, zegt hij. <br />
Over zes weken weer een afspraak. Per direct start ik wel met een andere hormoontherapie.<br />
<br />
Dinsdagavond tietenklup. Onze kookklup van overjarige dames bestaat alweer een aantal jaar. Zo eens in de maand eten we een 3-gangen diner bij een van ons. Het enige wat we meenemen is ieder een fles wijn. Handig. Omdattie vaak op gaat.<br />
We praten over van alles, maar lachen nog veel meer. Vaak om ordinaire dingen ook.<br />
Dat blijft leuk, wat mij betreft.<br />
Meestal zijn die avonden partner- & kinderloos.<br />
Dit keer waren we in het nieuwe huis van degene die nog de meest pronte tieten van ons allemaal heeft. Haar nieuwe vriend en dochter waren er ook. De sfeer was fijn, boeiend om het leven van een 15-jarige schone te bevragen.<br />
Maar het écht vulgaire, waar we zo goed in zijn, komt natuurlijk niet los. Volgende maand nieuwe ronde, nieuwe kansen.<br />
Desalniettemin wandel ik toch gezellig gevuld & wat rozig naar m'n eigen huisje terug.<br />
<br />
's Nachts kramp in mijn linkerzij. Mijn ribben. Met het kwartier lijkt het ademen moeilijker te worden. Tegen 05.00 uur wordt de kramp zó erg en het ademhalen zo moeizaam dat ik naar de spoedeisende hulp moet. Ik kan zelf niet meer rijden, m'n moedertje komt me ophalen.<br />
De kramp wordt ondragelijk. Het is vergelijkbaar met kuitkramp en dat x100. En in die kuitkramp komt een nieuwe kleinere kramp door, vergelijkbaar met vlammende ontsluitingsweeën die minutenlang aanhouden. Net onder mijn hart. Ik krijg bijna geen adem meer.<br />
De pijn is niet meer te doen. Ik puf en grom. <br />
Mijn moedertje gaat ook stuk. Onder het huilen door zeg ik tegen mijn moeder dat 'als dit mijn voorland is, ik dit niet ga redden.'<br />
Kanker in de botten schijnt van alle 99 verschillende kankersoorten, de meest pijnlijke te zijn. Dat klopt. Deze pijn is onmenselijk.<br />
M'n broer Rob komt en ik krijg zware pijnstillers en morfinepleisters.<br />
En nadat het is ingewerkt mag ik naar huis. Dat had ik eerlijk gezegd, niet verwacht.<br />
Er wordt me op het hart gedrukt, mijn bloedspiegel continu te houden, op dezelfde tijd de pijnstillers en morfinepleisters. <br />
Ik ben bang dat dit een keerpunt kan zijn. <br />
Eerst m'n kop, nou weer dit?! WTF?!<br />
In overleg met m'n broer ga ik een second opinion traject in, liefst bij Antoni van Leeuwenhoek. Gespecialiseerd kankercentrum in Amsterdam.<br />
Rest van de dag op bed. Jeanetteke komt na haar tentamens ook langs. Ze kookt en blijft bij me slapen. Die lieve schat. s'Avonds proost ik in gedachten nog even op het huwelijksverjaarsdineetje van Rob & Ger, 26 jaar geleden alweer. <br />
Bofkontengezin.<br />
<br />
De volgende ochtend even leuten met Koffiehenkie. Moet gewoon. En is ook nu, na 15 jaar, nog steeds fijn. Ouwe afzeikmaatje. Lieve schat.<br />
Ik doe wat ik kan. En wat ik niet kan.. dus niet. Voel geen pijn, maar ben moe, misselijk, suf en superlangzaam. Aan de naaktslakken te zien die me inhalen.<br />
Daarna slof ik even langs bij Vonne d'r winkel. Ze heeft een kadootje: in het kader van mezelf blootgeven in m'n blog, geeft zij & haar collega's mij wat aankleedgeld. Een fashioncheque. Ik barst in lachen uit en ben ontroerd tegelijk. Wat lief en wát een geweldige motivatie! Wat een snoezepoezen daar..<br />
<br />
Nagenietend verder sloffend, onderweg bossie blommen plukkend, op naar naar Chemo Elly.<br />
Mijn andere snoezepoes. <br />
Henk doet open, tranen in z'n ogen. Ik ben ook blij hem te zien. Geef 'm het bossie bloemen "voor bij Elly boven." Hij mompelt iets. Ik loop achter hem aan. Hij gaat thee voor me zetten. Ik trek m'n jas uit en loop terug naar Henk in de keuken.<br />
Daar op tafel staan heel veel kaarten. Oprechte deelneming.<br />
Ik kijk Henk aan en lijk het niet te begrijpen. Terwijl 't toch niet anders kan.<br />
Dood. Chemo Elly.<br />
En ga ik stuk. Alweer.<br />
Morgen het afscheid. Ik zal er zijn. <br />
Niet voor het afscheid, maar als ode aan haar bestaan.<br />
<br />
Vrijdags komen de kinderen. We slapen uit, sloffen, keutelen en wandelen een enkele keer naar het winkelcentrum. Ik sus hun irritaties, laat ze te lang voor de tv zitten en dubbele toetjes eten. Geniet van hen op schoot bij mij, laat m'n angst & verdriet los. Voor even. Het liefst voor langer. Met m'n neus op hun huid. Ik adem hun geur in. Voel me veilig bij ze.<br />
Ik zweef van moment naar moment. En in dat moment ben ik dan ook. Met al mijn aandacht. Alsof ik trapezewerker ben. Ik kijk niet langer om. Want nu ben ik hier.<br />
Tis m'n kracht. En m'n lot, denk ik wel eens.<br />
Als ik mezelf aankijk in de spiegel, word ik even heel verdrietig van m'n eigen blik.<br />
<br />
Krijg ik verderop in dit weekend een smsje van No Guts No Glory Ellen over een betekenisvol toeval. Net toen ze het graf bezocht van Ronald Herregraven, de ere-ambassadeur, ontving ze een sms-je van diens vrouw. Dat haar weeën begonnen waren. Nieuw leven. Hoop.<br />
Inderdaad.<br />
<br />
En wordt mijn slaapkamer steeds mooier. Vanmiddag nog verder met inruimen en verdere hulp bij klussen. Vandaag is het windstil. <br />
Zuurstof. Ademen. Blijven ademen. Gewoon blijven ademen.<br />
Alles loslatend. Alles omarmend.<br />
Dus ga ik nu naar buiten, met m'n blonde hoppelduifjes. <br />
Ergens een übercappucino scoren.<br />
En een versierpannenkoek waarschijnlijk.<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-46447259816940682442013-05-19T20:35:00.001+02:002013-05-26T22:09:28.664+02:00Pinkster me Vanaf 29 april alweer 3 volle weken verstreken.<br />
<br />
Reed ik op die maandag balend naar Duitsland, omdat ik Koninginnedag zo graag in Goereede had willen vieren. Bier drinken met de Vlietlandjes of wijn met de Van Splunders. <br />
Of beide. Zo op het pleintje voor de Gouden Leeuw. Daar waar zo'n fijne ouderwetse muziektent voor staat. <br />
Waar kinderen, tussen de lokale muzieknummers door, gewoon lekker op het podium klimmen, klauteren en elkaar hier & daar boven op de bek slaan.<br />
Daar waar ze broekhangen boven de gracht.<br />
En waar ze over een ingezeepte plank aan de andere kant van de kade proberen te komen. Waar deelnemers bemoedigd worden door de lokale muziektentgastvrouw met het prachtige goereese dialect, Berta van Dirk van Krijn van Joassie van Job van Leun. Of zoiets.<br />
<br />
Mijn liefste dorp, wat eigenlijk een stadje is. <br />
Terwijl de afmetingen toch echt tussen Madurodam en Lummelgehucht in zit.<br />
Koninginnenacht & Koningsdag gemist.<br />
Koningsdag gevierd aan de bar van een leeg loungetentje in Oldenzaal. Het was me te druk in Enschede. Kijkend op de I-pad van de baas van die bar.<br />
Fijne salade erbij, wie doet me wat..<br />
<br />
Dan de dagelijkse behandelingen bij Wieger. Die het zo druk heeft in z'n praktijk dattie een assistent heeft moeten aannemen. Die is alleen nog niet begonnen. En dus istie heilpraktiker, secretaresse, postbode, magazijnbediende, voorlichter, pijnbestrijder, psycholoog, hofnar en ga zo maar door.<br />
Dat leidt tot een wat onhollandse gang van zaken, waarin iedereen uit zichzelf een steentje bijdraagt.<br />
De aanwezigen helpen elkaar, halen een boodschapje voor de ander, brengen post weg voor Wieger enz. Eigenlijk wel zo prettig, zelfwerkzaamheid. Er zijn al genoeg dingen waarbij ik me machteloos voel in dit gedoe.<br />
En verder zijn er geen sneuelingen in z'n praktijk te vinden. Daarvoor wordt er teveel gelachen.<br />
<br />
Nu ben ik tegenwoordig niet meer zo'n voorstander van nog meer lotgenoten ontmoeten. Omdat ik me snel hecht en niet nog meer lieven wil verliezen dan ik al doe. Maar ja, daar houden de natuurwetten zich natuurlijk niet aan.<br />
Dus ontmoet ik WatSap Ad & Kranige Kuina.<br />
Een zeer relaxte, plantensap drinkende man en een behoorlijke voortvarende dame.<br />
En worden het de drie weken van de drie Musketiers. Gezamenlijk infusen ondergaand, lachend, verstillend, planten ontdekkend, sap drinkend, ontboezemend, bemoedigend & af en toe kwetsbaar.<br />
<br />
Mijn kinderen die in week 2 met de ene oma komen en met de andere oma mee terug gaan.<br />
Waar ze 's avonds tegen de schemer aan, nog even op de fiets naar de speeltuin aan de Dreilandersee rijden. Om nog lekker te plonsen. Moos met z'n droge onderbroek op de kop.<br />
Die tekeningen maken in de gang van de behandelkamer en nogal geërgerd aan mijn behandelaar vragen of "zij nu eindelijk effe op de computer mogen.."<br />
<br />
Drie weken van behandelingen en wandelingen. 's Ochtends een artesunate-infuus en PAPimi, 's middags 3 infuzen van vitamine C gluthation en PAPimi. Dagelijkse wandelingen langs de Drielandersee. Waarbij ik een madeliedje neurie, wat gedachtenzoenen stuur naar Keessie & z'n sunshineband en waarbij ik met gezonde tegenzin wat houterige yoga-oefeningen aan het meer doe.<br />
Dus dat in de laatste week op de maandag een onderbreking plaatsvindt middels een fijn Amsterdams uitje, is meer dan welkom.<br />
Het regent die dag uiteraard pijpestelen, net nadat ik had bedacht mijn auto 2 kilometer verderop te parkeren om voor de maandag en dinsdag parkeergeld uit te sparen.<br />
Stressend omdat ik mijn trein zou gaan missen, geen sprintje kon trekken door rugpijn en niemand stopte voor mijn mag-ik-met-u-meeliften-duim. En Martijn, een gewetensvolle student, die een paar minuten later toch heeft besloten even voor mij om te rijden naar het station. <br />
Ik achterop zijn bagagedrager. In de stiltecoupé voluit kletsend en lachend omdat ik het weer eens niet door heb. Al staat het levensgroot op de ramen.<br />
Daar op aangesproken wordt en ik geen sorry meer durf te zeggen omdat dat óók weer stiltedoorbrekend is.<br />
<br />
Lekker lunchen bij Walem aan de Keizersgracht met maatje Rich en samen Ellen Gerritsen ontmoeten. <br />
Directrice van Stichting No Guts No Glory. Een inspirerende werklunch, zei Ellen. En zo was het ook.<br />
Meer dan goeie input van Rich en leuke ideeën om uit te werken. Waarover later meer.<br />
Gevolgd door een bezoekje Ikea om alles te regelen voor mijn slaapkamerwonderland. En waar bij de kassa bleek dat ze net daarvoor zijn overgestapt op een nieuw systeem. Waardoor ik nog even terug zou moeten naar een afdeling om daar álle artikelen over te laten zetten op een andere bon.Terwijl een andere afdeling dat net al gedaan had..<br />
En het laatste restje energie wat ik nog over had, de daaropvolgende 1,5 uur volledig uitkots.<br />
Daarna trillend als een rietje nog maar 1 ding willend. Naar mijn hotel voor die dag, Amstelzicht in Amsterdam.<br />
Nee, meneer van Ikea, u hoeft echt geen ambulance te bellen. Ja, ik weet dat ik sta te trillen en er wit uitzie maar rond dit kastje-muurtje-kastje-verhaal in Godsnaam af, dan kan ik naar mijn hotel.<br />
De man met de hamer die daar voorbij kwam, was rucksichtloss. Vermoeidheid van het hele traject dringt zich op in energieverslindende situaties.<br />
En dit was er zo eentje.<br />
<br />
Bij Amstelzicht de trap op geholpen door het meer dan klantvriendelijke personeel. De lieve man die de receptie overneemt, haalt op eigen initiatief zelfs een broodje kaas en een verse jus voor me. Om een beetje aan te sterken. Kijk, dan vat je -wat men noemt- klantgerichtheid. Ik noem het menselijkheid.<br />
Daar mogen meer dienstverleners in training. Een uurtje bijkomend op bed, opgepikt worden en aan de arm van Rich gracieus begeleidt naar de Kleine Komedie lopend, 100 meter verderop.<br />
Want dat was het ultieme cadeautje van Rich aan mij die dag; naar de voorstelling Hufterproof van z'n vriendin en lotgenootje, Mylene d'Anjou.<br />
Maarre.. daar staat 'gewoon' een groot artiest. Die hilarisch ontroert en tragische kwetsbaarheid deelt. Haar uitvoering van '15 jaar' komt zuiver en loeihard binnen. Ik besef ten diepste dat ik mijn kinderen pas in hun voltooid toekomstige tijd wil afleveren. Dat ze op hun plek van bestemming zijn. Volwassen zijn. En dat ik daar bij ben. Net voordat mijn moedertranen komen, pakt Rich mijn hand al vast. Laat ik mijn hoofd tegen zijn schouder rusten, het liedje lang.<br />
Dat Mylene dit programma gemaakt heeft & grandioos flikt temidden van haar eigen rollercoaster. <br />
Diepe, diepe buiging.<br />
De pest is alleen dat ik daarna niet meer zelfstandig overeind kom.<br />
<br />
Maar toen ik eenmaal overeind kwam, nogal eh.. omhoog keek in de ogen van een zeer grappige 2 meter lange knapperd Erik. Ooow.. wat wastie leuk. En wat ben ik toch een schijtebroek op dit vlak.<br />
Dus nee, niet ingegaan op hints, geen telefoonnummers uitgewisseld en natúúrlijk geen signalen afgegeven in de trant van 'elkaar nog eens terug zien?'<br />
Ik ben rijkelijk bedeeld in mannenvriendschappen, maar <em>oh my god</em> wat ben ik toch een drama in serious flirting zeg. <br />
De avond afgesloten, tevreden zittend in het raamkozijn van m'n hotelkamer. Uitkijkend over de grachten. Onder genot van de meegebrachte sushi van Rich & een glaasje rode wijn.<br />
<br />
Afgelopen vrijdagavond thuisgekomen. Een ingetogen opgeluchte zucht, omdat ik bij het openen van mijn brievenbus geen rouwkaart van Chemo Elly aantref.<br />
En een opgetogen blijdschap bij de aanblik van een wel heel georganiseerde slaapkamer.<br />
Alle oude kasten eruit, vol verwachting wachtend op de nieuwe.<br />
Zaterdagochtend binnen gestapt bij Radio Voorne. Was toch net lekker een ochtendwandeling aan het maken, toen ik me bedacht dat het "Leuren voor Likes" nog wel wat kon gebruiken.<br />
Waar ik genereus ontvangen werd en gelijk de ether werd ingeslingerd. Kom maar door, Futurumshop.<br />
We ontdoen u bijzonder graag van die 1.000,- euri voor de stichting No Guts No Glory!<br />
Of het is gelukt, horen we morgen definitief.<br />
<br />
En nu, nu nog even bijkomen van de afgelopen weken. Tezamen met mijn Bradybunch Family.<br />
Pinksteren vieren m'n moedertje, broers en schone zussen en wat loslopend kinderwild. Fijn om met hen te zijn. Mijn familie wordt eigenlijk alsmaar leuker.<br />
Ze waren al om op te vreten. Maar nu knuffel ik ze nog eens dood.<br />
Nog even proostend op m'n vadertje -Kleine Jantje- die gister alweer 7 jaar gelee is gaan hemelvaren.<br />
Maar vooral proost ik op het feit dat hij heeft bestaan & in de natuur om me heen is. 's Nachts draag ik nog altijd z'n ouwe hempie.<br />
Kleine Jantje nam, zo verliefd als hij altijd is geweest op mijn moedertje, afscheid met een laatste liefdesliedje voor haar.<br />
"Lente me" van Toontje Hermans.<br />
<br />
Morgen doe ik Koningsdag nog eens dunnetjes over op Goeree. Vier ik tijdens Pinksteren op Goeree, een Koninklijke BBQ met Daan & Karien.<br />
Doe ik alsnog dat biertje & welja, 'n wijntje daar bovenop. <br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-14152889880039080032013-05-17T14:49:00.000+02:002013-05-21T14:15:52.390+02:00Leuren voor Likes<br />
<span style="font-size: large;">Lieve allemaal,</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
Hier spreekt de schoonzus van Annemiek, Natasja.<br />
Omdat Annemiek nog even aan het bijkomen is van de behandelmarathon die zij in Duitsland heeft gehad de afgelopen 3 weken, breek ik, met toestemming uiteraard, even in op haar blog.<br />
<br />
Wat is namelijk het geval?<br />
<br />
Ik ga hier eens even ordinair om 'likes' bedelen.<br />
<br />
Op facebook welteverstaan.<br />
<br />
Vorige week kwam er een actie voorbij.<br />
De 'Futurum-shop' deelt 3x duizend euro uit aan iemand met een sportieve activiteit voor een goed doel.<br />
<br />
Dus ik dacht...Annemiek en ik lopen voor <a href="http://www.stichtingngng.nl/">No Guts No Glory</a> * Klik * mee met de Dam tot Dam loop, ik meld ons aan voor deze actie.<br />
<br />
Met mij waren er nog meer lopers voor No Guts No Glory die meededen aan deze oproep. Van alle goede doelen zijn er 10 geselecteerd, en No Guts No Glory was er daar één van! Degenen die aanstaande maandag de meeste likes hebben ontvangen krijgen 1000 euro.<br />
<br />
Waarom wil ik dat NGNG wint? Simpelweg omdat zij met dat geld o.a. de behandelingen voor Annemiek gaan betalen. Deze 1000 euro is dan gauw verdiend.<br />
<br />
Kom ik bij de moeilijkheid van dit verhaal... eigenlijk zou er geen verliezer moeten zijn... ik gun alle goede doelen hun 1000 euro. Ze hebben het allemaal even hard nodig.<br />
Maar.... ik zou het wel heel erg tof vinden als NGNG de meeste stemmen krijgt.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/923499_541203935921924_533828699_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/923499_541203935921924_533828699_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i>Egbert van NGNG is een beginnersgroepje gestart die hij klaar gaat stomen voor de 4 Mijl bij de Dam tot Damloop. Ook Annemiek en ik zullen die 4 mijl meelopen. Intussen hebben 40 deelnemers zich gemeld: In Den Haag, Amsterdam en Den Bosch wordt hard getraind om dit te kunnen volbrengen.</i></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">Hoe kun je ons helpen:</span><br />
<br />
1.Log in op je facebookaccount.<br />
2. ga naar de volgende link: <a href="https://www.facebook.com/Futurumshop">https://www.facebook.com/Futurumshop</a><br />
3. Like de foto van deelnemer 7 (Magda Rijs).<br />
4. Deel de link op je eigen account.<br />
5. Roep daarbij je vrienden op om ook deelnemer 7 te liken en dit te delen op hun tijdlijn.<br />
6. Ga vervolgens naar je twitteraccount, en deel link.<br />
7. Zeg tegen je volgers dat ze ook de foto van deelnemer 7 via facebook moeten liken.<br />
<br />
We staan, as we speak, op een mooie tweede plaats. Maar het is een bloedstollende nek aan nek race.<br />
Hoe mooi zal het zijn als ik maandag kan zeggen dat 'we' hebben gewonnen?<br />
<br />
No Guts No Glory, Annemiek en ik zeggen hartelike dank voor al jullie stemmen!Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-91030601676831567482013-05-04T13:11:00.000+02:002013-05-14T11:38:07.419+02:00De Kale van Dale deel 1Omdat het te saai is om te praten over de komende 3 weken lang 6 behandelingen per dag, vind ik het vandaag een uitgelezen dag om mijn nieuwe woordenboek te introduceren.<br />
<br />
Want gewone woorden krijgen toch écht een andere betekenis nu ik hier & daar wat kanker heb.<br />
Uitspraken ook trouwens.<br />
Dat wil ik maar eens gaan delen. Op mijn manier.<br />
Want wat de Dikke van Dale kan, kan ik ook.<br />
<br />
<u>De Kale van Dale deel 1</u><br />
<br />
(in een niet alfabetische volgorde, dat is zo´n gedoe)<br />
<br />
gevaar-lijk : blind terminaaltje in ´n ferrari<br />
<br />
avontuur-lijk : terminaaltje die z´n hoogtevrees overwint door van de Eiffeltoren af <br />
te jumpen<br />
<br />
schijt-lijk : terminaaltje die z´n hoogtevrees overwint door van z´n deurmat af te <br />
stappen<br />
<br />
wonder-lijk : pessimist die zich heeft dood gelachen<br />
<br />
verwonder-lijk : en daar zelf verbaasd over is<br />
<br />
ongelofe-lijk : en ´t ook niet gelooft<br />
<br />
natuur-lijk : dooie in de duinen<br />
<br />
onge-lijk : dooie waarvan het ene been korter is<br />
<br />
veronge-lijk : alstie zelf vindt van niet<br />
<br />
moge-lijk : kan zijn dattie dood is<br />
<br />
onmoge-lijk : die sowieso niet<br />
<br />
ge-lijk : dooie belg<br />
<br />
g-leich : duitser die op commando dood gaat<br />
<br />
moncoloog : oncoloog met ´n monoloog<br />
<br />
thumor : tumorhumor<br />
<br />
zorgaanbod : keuze uit heel veel zorgen<br />
<br />
klys-maatje : een lotgenootje die ´n koffieklysma zetten voordoet<br />
<br />
terminallemaal : we gaan allemaal een keer dood<br />
<br />
<br />
<u>Top 10 luguberleuke opmerkingen</u> <br />
(vooral als anderen het niet doorhebben)<br />
<br />
- ik ben doodmoe<br />
- ik moet m´n deadline halen<br />
- ik verveel me dood<br />
- ik laat me niet kisten. Jij?<br />
- ach ja, mensen komen & gaan<br />
- nou joh, zand erover! Bij jou dan..<br />
- jij ziet er zelf ook nog goed uit<br />
- hè hè, leef jij ook nog?!<br />
- dead happens a lot!<br />
- dead sucks!<br />
<br />
<br />
<u>Leukste top 3 van ontvangen sms-jes</u><br />
Op 3<br />
Je viert Hemelvaart 2013 gewoon hier, neem ik aan?<br />
<br />
Op 2<br />
Ik heb dit jaar geen knoppen aan m´n hortensia´s. Dat je niet denkt dat je de enige bent met problemen.<br />
<br />
Op 1 -met stip-<br />
Je bent n goede vangst voor mannen met bindingsangst. Dus wat zeur je nou?<br />
<br />
<br />
<u>Levensvragen en zo</u><br />
<br />
Levensmoe?<br />
Doodmoe bedoel je.<br />
<br />
Stinktenen?<br />
Wacht maar tot ik dood ben.<br />
<br />
Dokter, ben ik al dood?<br />
Bijna, mevrouw.<br />
<br />
The sky is the limit?!?<br />
The sky is the blóódy limit for me!!<br />
<br />
Godverdomme of hemeltjelief?<br />
<br />
Lees ik nou in het boek van wijlen drs. H. Trentelman dat 80% van de ondervraagde oncologen in Amerika zelf géén chemo zouden ondergaan??<br />
Hebben die oncologen daar de Eed van Hypocrites afgelegd ipv Hippocrates?<br />
<br />
Ik, alleen? Ik heb nog nooit zoveel naar mezelf geluisterd.<br />
<br />
Ik, sneu? Ik heb nog nooit zoveel daadkracht gehad.<br />
<br />
Mijn leven is van onschatbare waarde. Blijkt het toch betaalbaar te zijn. Alleen niet volgens mijn verzekeraar.<br />
<br />
Ik wil mijn levenslust voeden. Niet m´n doodsangst.<br />
<br />
Ik maak andere keuzes vanuit vertrouwen dan vanuit angst.<br />
<br />
Ik dood de tijd. <br />
Tuurlijk. Alsof je een staartklok wurgt. Of je horloge met messteken ombrengt.<br />
<br />
Vandaag ben ik in m´n eentje.<br />
Mijn borstprothese had niet zo´n zin om mee te gaan.<br />
<br />
Sudden death in het voetbal vind ik opeens zielig.<br />
<br />
<br />
OK, deads all folks!<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-27656088055816320962013-05-03T21:57:00.000+02:002013-05-04T13:17:52.530+02:00Donaties: Onvermijdelijke Tussenstand mei 2013Niet alleen de mailboxen, de facebooklikes en de tweets ontploften na de marathon... ook het aantal donaties dreigden de pan uit te rijzen. Lieve vrienden, familie, goede en vage kennissen, bekende en onbekende volgers en meelopers op het Onvermijdelijk Avontuur: Heel Erg Bedankt!<br />
<br />
Op 8 april stond de teller op € 5602, -.<br />
Een week later, tijdens het weekend van de ladiesnight en de marathon kwam daar aan sponsorgeld en opbrengsten van de verkoop € 1492,76 bij.<br />
<br />
Tussen 8 april en 1 mei is er door veel mensen een mooi bedrag overgemaakt op de behandelrekening.<br />
<br />
Veel loopmaatjes van Natasja, die per gelopen kilometer hebben ingezet. Des te fijner dat ze ze alle 42 wist te lopen. Sommigen legden een bonus op de finish.<br />
<br />
Van Den Bosch, Klundert, Etten Leur, Bergen op Zoom, via de zeeuwse eilanden naar Sommelsdijk, oversteken naar Hellevoetsluis, Rotterdam, Delft, Den haag, Oud-Ade en Rijpwetering (of all places :-) ), een klein lusje over IJsselstein, om te eindigen in Amsterdam. Via deze route maken we een rondje, om iedereen te bedanken.<br />
<br />
Bij elkaar waren jullie goed voor <b>€ 2362,60 </b>.<br />
<b><br /></b>
<div style="text-align: center;">
<b>Daarmee komt de tussenstand voor mei op een bedrag van:</b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: x-large;">€ 9457, 36 </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Supertrots zijn we. Op iedereen die ons, op wat voor manier dan ook heeft gesteund, bemoedigd, of aangemoedigd!!! En natuurlijk ook een beetje o</b><b>p onszelf én op onze achterban die ons tijdens de actie heeft gesteund en zonder wie dit allemaal niet mogelijk was. </b><br />
<strong>En we MOETEN door, want van dit bedrag is om en nabij de helft al betaald aan alle kosten tot dusver in 2013!</strong><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: left;">
Tussenstand? Ja tussenstand. Er zijn namelijk nog verschillende projecten gaande.</div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<ul>
<li>Er volgt nog een veiling van een prachtig schilderij. Hierover volgt binnenkort bericht. </li>
<li>Natasja moet nog 22 paar pannenlappen maken voor de Bergse Lions. De opbrengsten hiervan komen ook ten goede aan de behandelingen. Daarnaast zijn er veel mensen gecharmeerd van haar naaiwerk, en naait ze graag verder voor het Onvermijdelijk Avontuur. Nieuwe opdrachten sluiten achteraan aan in de rij :-). </li>
<li>Er worden nog mooie zelfgemaakte spullen aangeboden via pinterest. Ook die opbrengsten zijn voor het Onvermijdelijk Avontuur. Neem gerust eens een kijkje, misschien zie je iets leuks voor moederdag, voor een kinderverjaardag of een leuk kraamkadootje: <a href="http://pinterest.com/onvermavontuur/">http://pinterest.com/onvermavontuur/</a></li>
<li>Tineke de Waal, een lieve Bergse dame, type 'niet lullen maar pellen' die spontaan aanhaakte met de sponsoractie, zag de berg drop die werd gedoneerd en zei 'kop maar op, met die drop'. Zij heeft met koninginnendag voor een mooi bedrag aan 'goededoelendrop' verkocht. Er is nog drop over... dus wordt vervolgd!</li>
</ul>
<div>
<i><br /></i></div>
<div>
<i><br /></i></div>
<div>
<i><span style="font-size: x-small;">(Op verzoek van Annemiek is deze posting waargenomen door Natasja Coli - van den Ing.) </span></i></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-83658535622128662532013-04-28T10:48:00.005+02:002013-04-30T20:16:05.260+02:00Königs KindAls ik het nou gewoon zo bekijk dat er gewoon een fijne kroon op m'n kop staat.<br />
En ik dat ik dat een beetje voel. <br />
Het gewicht van die kroon, wat steken hier & daar. <br />
Dan ook maar doorpakken en hand in hand samen met W.A., een beetje struinen in het Koninklijke Bos. Op zoek naar een nieuw bossie hout voor m'n deur.<br />
Klinkt het toch al een stuk gezelliger. <br />
<br />
De afgelopen week een paar dagen in Duitsland geweest.<br />
Gelijk begonnen met behandelingen, een zwaardere vorm van PAPimi (zie blog behandeling) en een hogere dosis Vitamine C infusen.<br />
Komende week peer ik 'm voor 3 weken, voor een intensief traject om -met name- de uitzaaiingen in mijn schedel af te remmen.*)<br />
<br />
De kramp verandert in mijn hoofd. Van overal voortdurende kramp, naar hier & daar wat kramp. Van 2 dagen helemaal geen kramp naar opeens steken in m'n gezicht.<br />
Vreemd. Angstaanjagend.<br />
Maar ik heb ff helemaal geen zin meer in angst.<br />
Krijg er de schijt van. Wil er schijt aan krijgen.<br />
<br />
Met dat zonnetje lukt dat eigenlijk prima. Moet ik me wel weer insmeren ook niet nog een keer huidkanker te krijgen. Inmiddels ligt er een fijn enveloppie op tafel voor het bevolkingsonderzoek.<br />
Welja, gezellig.<br />
Heb ik straks 3 op rij. Dan verdien ik toch écht een beker, een Wereldcup ofzo. <br />
Maat D dan alstublieft. Kan ik 'm multifunctioneel gebruiken.<br />
<br />
Duitsland dus. Maar ik ga echt geen Koninginnedag in Gronau vieren. Aufbokken bitte.<br />
Ik ga het centrum van Enschede of Oldenzaal verblijden, die heeft ook wel een leuk marktpleintje.<br />
Een pilsje in de hand (eentje mag heus wel), beetje hossen & gewoon aanschuiven aan een blij tafeltje ergens. Komt helemaal goed.<br />
<br />
Ondertussen zullen een paar helpende handen mijn slaapkamer gaan omtoveren tot een rustig & georganiseerd paleisje voor mij. Kasten afbreken, afvoeren & nieuwe in elkaar zetten. Dat gaat mij namelijk in al mijn stijfheid en met mijn rug niet in mijn eentje lukken. Het vooruitzicht thuis te komen in m'n eigen Wonderslaapland.<br />
Lijkt me heerlijk!<br />
<br />
Vandaag alweer zon. Met klein blond & blond heerlijke dagen achter de rug.<br />
Zoon met wiebelbenen naar de judo gebracht. Wattie ook weer leuk vindt, naast 3x voetbal in de week. Dochterlief zwaar aan het schilderen, dan allemaal weer koekjes bakkend, pannekoeken etend, met wokkietokkies in de hand in huis rond verstoppend en meer van dit soort harmonische kleinehuisopdeprairiepret. Straks met Karien, Jip & Juul het natuurgebied de Kwaaie Hoek in.<br />
Koningskinderen heb ik. En om me heen lopen er ook nog wat rond.<br />
En een ander Koningskind vier ik de 30e.<br />
<br />
Morgen is het een jaar geleden dat mijn Onvermijdelijke Avontuur begon.<br />
(hoewel de huidkanker een paar maanden daarvoor al voor een fijne generale repetitie zorgde)<br />
Maar daar ga ik geen gedenkwaardige dag van maken.<br />
Zoals ik ook niet snel een sterfdag van een lieve zal gedenken.<br />
Maar diens verjaardag juist wel. Aandacht op bestaan. <br />
<br />
Zo, voorlopig even geen weekverslagen meer. Tis toch drie keer hetzelfde.<br />
<br />
Wel zal ik weer een Onvermijdelijke Tussenstand van donaties geven vanaf 12 april jl. en introduceer ik graag de volgende keer deel 1 van mijn nieuwste woordenboek:<br />
De Kale van Dale.<br />
<br />
Tschusskuss!<br />
<br />
<br />
*) Behandeling:<br />
<span lang="DE" style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span lang="DE">3 weken (3 x 5 dagen) Artesunate infuzen<o:p></o:p></span><br />
<span lang="DE" style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span lang="DE">3 weken (3 x 5 dagen) 100gr. Vit C infuzen<o:p></o:p></span><br />
<span lang="DE" style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span lang="DE">3 weken (3 x 5 dagen) PAPimi<o:p></o:p></span><br />
<span lang="DE" style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span lang="DE">3 weken (3 x 5 dagen) Gluthationinfuzen<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="DE">Dan 4 weken pauze,<o:p></o:p></span></div>
<span lang="DE">Dan nog een keer hetzelfde schema.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="DE">Artesunate gaat een verbinding aan met het ijzer in de tumorcel. Door deze reactie sterft de tumorcel.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="DE">Hoge doseringen Vit. C (100gr.) hebben een bewezen goede invloed op botuitzaaiingen.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="DE">Het PAPimi apparaat heeft een speciale stand voor botmetastasen.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="DE">Gluthation is in staat om gemuteerde cellen weer in normale cellen te veranderen.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-18839494564578814382013-04-21T11:52:00.002+02:002013-05-26T22:23:41.741+02:00ResettenMaandag.<br />
De Marathon hype heeft d'r piek bereikt. Mijn facebook, gmail, hotmail & facebook ontploft op maandag. Vele reacties. Wat een bemoedigingen! Die heb ik nodig.<br />
De maandag breng ik in een roes door. Stijf ook, maar allemachtig: wát welverdiend.<br />
<br />
Dinsdag. <br />
De uitslag van mijn oncoloog. Deze uitslag moet bevestigen wat ik vanuit Duitsland al weet enige weken geleden (blog Asjemenou). <br />
Namelijk bloedwaarden die zeer goed zijn en 'n celdeling-telling die zelfs iets minder dan het vorige meetpunt in december 2012.<br />
Het scenario op basis van de botscan, thorax & echo moeten dus een beeld bevestigen dat er her & der minder uitzaaiingen zijn óf... elders een stukkie minder, elders 'n stukkie bij.<br />
Maar 'over all' van celdeling-telling 53.5 in december 2012 naar 53.0 in maart 2013.<br />
<br />
De oncoloog prijst mijn conditie, bevestigt de zeer goede bloedwaarden en benoemt dat uit de gegevens blijkt dat de uitzaaiingen minder intens zijn in nek, rug, ribben, bekken en boven arm. Minder vurig.<br />
Behalve..<br />
Behalve een vlek op mijn achterhoofd. Een grotere vlek dan in juli 2012.<br />
Of ik me misschien heb gestoten of iets dergelijks.<br />
Inderdaad, een week of twee geleden. Keihard mijn harses gestoten.<br />
Alleen heb ik de afgelopen week echt kramp in m'n kop. Alsof er een octopus met krampende tentakels op zit. Hij wil deze vlek nader onderzoeken en aansluitend worden foto's gemaakt.<br />
Ik heb een onbestemd gevoel. <br />
Mijn intuïtie wil zeggen dat het oké is. <br />
Mijn lijf herkent de kramp van vorig jaar, doorbraakpijn, en zegt 'foute boel.'<br />
's Avonds is Japie in mijn gedachten. Hef ik het glas even hemel hoog.<br />
<br />
Woensdag.<br />
Onderweg naar Koffiehenkie & Schapie. Twee maatjes van me. Elke woensdag met elkaar uurtje koffieleuten, afzeiken & meer van dat plezier.<br />
Ik ben er bijna. De oncoloog belt. <br />
De vlek blijkt de structuur van kanker te hebben. En alles om me heen valt stil. <br />
Het is een grotere vlek. Er moet een CT-scan gemaakt worden en ik word daar dezelfde dag nog over terug gebeld.<br />
Tegelijkertijd roept een onbekende dame toe 'goed gedaan hoor, ik heb je gezien op TV! Ik bezwijk bijna ter plekke.<br />
Bevind me plots in een fucking circus! Het ene moment sta ik tussen de clowns, dan crowdsurfend over het publiek, dan in m'n eentje in een kooi vol ongedressuurde tijgers, dan weer hangend aan de trapeze, zwaaiend van de ene uitslag naar de andere. En het stokkie missen. Ik weet het niet meer. Dit is teveel.<br />
Dit is...dit is de Python in de Efteling, waar je de veiligheidsbeugel niet in het slot krijgt met de loopings in aantocht. Dit is vol op de bek terug gespuugd worden.<br />
<br />
Tjezus! Die kramp die in m'n kop voel is dus kanker. Laat het niet waar zijn. Laat het niet waar zijn. Laathetnietwaarzijn. LAATHETNIETWAARZIJN. <br />
Hyperventilerend, huilend & vrijwel zwijgend brengen we het koffieleutje door. <br />
Twee machteloze mannen om me heen. Na alles wat ik er voor doe, kan dit niét mijn keerpunt zijn. Kan niet. Mag niet. Hoort niet. Ik val niet te sussen. <br />
Bel Daan & Karien die er gelijk zijn. Gelukkig. Ik hyper, ik paniek, radeloos en ontredder door. <br />
Ik wil niet gesust worden. Ik kan het niet inhouden. Vraag me niet rustig te worden zodat het jou sust. Dat is onmenselijk. Het móet er uit. <br />
Total fear unleashed. <br />
<br />
Ik bel mijn behandelaar in Duitsland, Wieger Rekker. Wilde eigenlijk even een break, even een paar weken geen behandelingen, geen gepruts, geprik, NIETS aan m'n lijf.<br />
Maar dit verandert de boel. Wieger is altijd rustig en heeft ideeën, te beginnen met een zwaardere vorm van papemi. Stroomstoten in een nanoseconde. Maandag naar Duitsland dus. Ik kan niet opgeven. Weet nu nog niet hoe.<br />
<br />
Om 12 uur komen Babs & Moos. Dat is m'n deadline (ook nog es).<br />
Trillend op m'n benen haal ik hem op. Een enkele schoolmoeder prijst me voor de 10 kilometer prestatie. Ik probeer glimlachend terug te knikken.<br />
De kinderen zullen merken dat er wat is. En zoals altijd, wil en kan ik alleen maar eerlijk zijn.<br />
Liefst onbeladen. Vrijwel onmogelijke combinatie.<br />
Met z'n drietjes. <br />
'Schatten, de dokter heeft me vanochtend gebeld. Hij zegt dat de kankercelletjes in mijn hele lichaam minder zijn geworden. Maar in m'n kop zijn er wat bij gekomen. En ik heb ook kramp. Dus ik ben een beetje in de war en ook wat verdrietig. Misschien dat ik straks nog even moet huilen. Dan weten jullie dat. Eh.. hebben jullie trek in tosti's?'<br />
Ja, lekker mam! Moos wil de tafels oefenen en Babs op de pc.<br />
En zo gaat ook dit moment gewoon weer verder. <br />
We zijn met z'n drietjes heel goed in het leven weer 'gewoon' oppakken.<br />
Mijn Rob in de branding staat 's avonds voor de deur. Waarom komtie? vraagt Babs. Omdat we voor toch elkaar zorgen?! hoor ik Moos terug zeggen. <br />
Ik glimlach maar slaap slecht. En vraag ik alle goede krachten van boven: repareer mijn hoofd, alstublieft. Repareer mijn hoofd. Alstublieft.<br />
<br />
Donderdag.<br />
Met Babs naar haar nieuwe school, een praktijkschool. Ik kijk haar na als ze in het lokaal achterblijft. Mijn dochter. Zo groot. Klaar voor haar nieuwe stap. Met haar tas elegant aan de arm.<br />
CT-scan laten maken. Mijn moedertje is troostend aanwezig. Ik doe de gewone dingen met mijn kinderen, we oefenen en plakken stickers voor behaalde tafels. Het verschil wordt duidelijk hierin, tussen Babs & Moos. Het is een muur waar zij tegen aan loopt en Moos over heen springt. Beseffende tranen van dochterlief.<br />
<br />
Vrijdag. <br />
Mijn arbeidsongeschiktheidsaanvraag gaat de op de post. Ik ben moe. Zó ontzettend moe.<br />
Mijn leidinggevende komt langs. Ik lig op bed. Het voelt als een burnout. Hij houdt m'n hand vast.<br />
Hij weet hoe grillig het verloop van dit ziekteproces is. En is eerlijk. Zegt me dat ik het beeld van 'weer komen werken', los moet laten. Hij wil dat ik me kan richten op behandelingen, herstel en tijd met mijn kinderen. Ik weet dat hij gelijk heeft. Maar wil dat niet.<br />
We praten over teleurstellingen, verwachtingen, over leven en dood. We zijn beide verdrietig, oprecht en elkaar nabij. Een beeld van mijn toekomst loslatend. Resetten. <br />
Niet werken. 100% arbeidsongeschikt verklaard worden. <br />
Voor nu dan.. denk ik er achter aan.<br />
<br />
De oncoloog belt. De grotere vlek bestaat uit twee vlekken, kan hij zien. De ene nog van vorig jaar en een nieuwe vlek bijgekomen. Hij belt me met twee weken terug voor een behandelvoorstel.<br />
Geen chemokuren, zeg ik. Dat is uitgesloten. Nooit meer chemokuren voor mij.<br />
Ik hang op en besef dat ik niet eens weet hoe groot de vlekken zijn. Of zijn 't vlekjes?? Maar het is vooral de kramp die me beangstigt.<br />
Fijne vrijdagavond. Zelfgemaakte kaasfondue. Ines zou trots op me zijn. Babs lust het niet. Ik negeer het. Grinnik innerlijk als ik haar even later zie schransen. Ik zeg er niets van. Anders laat ze het acuut staan. Op de bank tegen elkaar aan liggend. Heerlijk onder 't dekbed. Vroeg naar bed. <br />
Ik vraag ze bij het naar bed brengen vaak wat ze het leukste hebben gevonden die dag. En wat het minst leuke. Mijn 'dingetje' komt deze avonden niet voor in hun antwoorden.<br />
Deze missie voltooid.<br />
<br />
Zaterdag.<br />
Te vroeg mijn zoon wakker makend. Het is het mooiste. Ik blijf gefascineerd naar dat slaapkoppie kijken. Dat moedervlekje op zijn onderlip. Die getwijfeld heeft oftie daar wel zou landen. Ik kan er niet-niet naar kijken. En niet-niet over schrijven. Slaapwarm. Strijk teder zijn haarlok opzij. Hem wakker zien worden is sereen & grappig tegelijk. Kroelend op schoot etend en door naar voetballen. Moos speelt als aanvoerder de sterren van mijn hemel.<br />
De kinderen een paar dagen naar vader. Ik wil leukedingenpuntNL. En maak me mooi voor de boekpresentatie van wensmoeder Nanda Broer. Dat is een bijzonder weerzien, zo na dertien jaar.<br />
Dapper wijf. Ongelofelijk verhaal. Wijntje & kletserij met schrijvers in & uit dop.<br />
Afzakkend via een prosecco bij tante Jans van de Tietenklup en in stilte thuiskomend.<br />
Dat was een mooie dag.<br />
<br />
En nu, zondag. Ik kijk naar buiten vanuit m'n bed. Ben me nog steeds bewust van mijn kramp, maar heb het nodig bewuster te zijn van het mooie weer buiten en fijne dingen.<br />
En da's precies wat ik ga doen. D'r uit & naar buiten.<br />
Sun, here I come.<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-49767109506338581252013-04-19T22:51:00.000+02:002013-04-22T08:23:17.440+02:00Dé Marathon: foto's<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="margin: 0px auto 10px; text-align: center;">
<u>Zondag 14 april 2013</u><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Foto's zeggen meer dan.. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw91UxV4jCIraLfZbS6rE-nOptBtWMXAtmSvf7_tk_rqYD363B4Shxkiu9xrdsWdDSKWrLqLemhhUywzV8HcMmHwmpzUSI_pIpnR4Gu47Nn8yZi4JQTaAyKgJUY2cI-ZmxnJRbI3SKyKo/s1600/IMG_6316.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw91UxV4jCIraLfZbS6rE-nOptBtWMXAtmSvf7_tk_rqYD363B4Shxkiu9xrdsWdDSKWrLqLemhhUywzV8HcMmHwmpzUSI_pIpnR4Gu47Nn8yZi4JQTaAyKgJUY2cI-ZmxnJRbI3SKyKo/s640/IMG_6316.JPG" width="425" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Foto: Chris Kalkman</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipCsRLyYvjnqdi0YldSIin1yp0AkZg1CMlsEX3qKmYJXYP01MS7g1CgaQaXoJzvfdtVnOM97Q1kkMLEVOO_2Yo4Qq5pLSbD9T-LzqjHEguwQHYWq-GCA4eKBS9eIZVMBuu3YhXuWghgxQ/s1600/59205_635920563100482_1817629710_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipCsRLyYvjnqdi0YldSIin1yp0AkZg1CMlsEX3qKmYJXYP01MS7g1CgaQaXoJzvfdtVnOM97Q1kkMLEVOO_2Yo4Qq5pLSbD9T-LzqjHEguwQHYWq-GCA4eKBS9eIZVMBuu3YhXuWghgxQ/s320/59205_635920563100482_1817629710_n.jpg" width="284" /></a></div>
<span style="font-size: x-small;">Foto: Pim Ras</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhetaOwRHImVxWcEuVRQz0lOdrci2wTOwReuhxs9ipYqFOK5FCJHeFbWeeCZTpnzC5lMmwzO_JFf-YR3xeVe2zOFVBwfX-u6Lc4Xl49PoYlOQ2yp7cxBXuFeAniyQ8nnVs5xGE0yGPb4vQ/s1600/564371_551466571543421_2137838834_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhetaOwRHImVxWcEuVRQz0lOdrci2wTOwReuhxs9ipYqFOK5FCJHeFbWeeCZTpnzC5lMmwzO_JFf-YR3xeVe2zOFVBwfX-u6Lc4Xl49PoYlOQ2yp7cxBXuFeAniyQ8nnVs5xGE0yGPb4vQ/s320/564371_551466571543421_2137838834_n.jpg" width="238" /></a></div>
<span style="font-size: x-small;">Foto: Egbert Pladdet</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5G9T581MegpMx7RQ8X7Bz94aNSOkxIhtGTdN9vU5fUFAfMdGyWuIgT2bgibfHXvZZ007lvSm7drK3Xm1qXgIKFnQmg1gEMXbxmv7xhE-7pWYC5qyoSGlcRwEY23S_zSMSJBaw-z6Sho8/s1600/finish+met+peet.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5G9T581MegpMx7RQ8X7Bz94aNSOkxIhtGTdN9vU5fUFAfMdGyWuIgT2bgibfHXvZZ007lvSm7drK3Xm1qXgIKFnQmg1gEMXbxmv7xhE-7pWYC5qyoSGlcRwEY23S_zSMSJBaw-z6Sho8/s320/finish+met+peet.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHNEfUol-i5MzrlKiyi0YP2Qq1EeYoP0akyWar0A6CE-CDk4MOg6t9w22hts7L7tc2TFk66TkkCooxzhsm2goe-lzqy8NaQXngMbXEaHxTIvucQthRf-u4qHYTirZW1yrwugfV1Ahw7nU/s1600/544803_635919623100576_1245437803_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHNEfUol-i5MzrlKiyi0YP2Qq1EeYoP0akyWar0A6CE-CDk4MOg6t9w22hts7L7tc2TFk66TkkCooxzhsm2goe-lzqy8NaQXngMbXEaHxTIvucQthRf-u4qHYTirZW1yrwugfV1Ahw7nU/s320/544803_635919623100576_1245437803_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje2TxWMXiWqvgDwofzt2QOK8JC5-Y2JBfiS9QbZRF6NxCU4TOJ5P8JyNm5ZoJy3DvWNOQi2kEdI1XJkswgRsb0EjpoSqUuOgnlU-aCpmIJSlb3l_SZ6AA1kYXXKUWfCE0R_qU-1zVQ4mU/s1600/finish+hands+up.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje2TxWMXiWqvgDwofzt2QOK8JC5-Y2JBfiS9QbZRF6NxCU4TOJ5P8JyNm5ZoJy3DvWNOQi2kEdI1XJkswgRsb0EjpoSqUuOgnlU-aCpmIJSlb3l_SZ6AA1kYXXKUWfCE0R_qU-1zVQ4mU/s320/finish+hands+up.jpg" width="320" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKB-O0jMDzWbIF6WUZBV9J2YaxLXBkzIcYzTY7Lk9uOK6brgry0zJgbkdpfhLWYegYqlJTVqT6gYbjuCCkQEXmOUvZsGD1PrR0_2V4GWATomHoAezmZAeOQAXps5ANEI0Q3WcJLuYXTZg/s1600/finish+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKB-O0jMDzWbIF6WUZBV9J2YaxLXBkzIcYzTY7Lk9uOK6brgry0zJgbkdpfhLWYegYqlJTVqT6gYbjuCCkQEXmOUvZsGD1PrR0_2V4GWATomHoAezmZAeOQAXps5ANEI0Q3WcJLuYXTZg/s320/finish+1.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<img class="CSS_LIGHTBOX_SCALED_IMAGE_IMG" height="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_FOOkUon2plct1LB3F4pr8cBitSwkarN2UbBCJaTOtYuBTZA9eSCSTJZenC3CFIaL0Wra7NwE56bGwjRP5vtkXJ25Cd9DVxrRh_MvFOuvNvGnQOz2B1VbZCaYCiZAWhyphenhyphenrEmm1tn_YOoZS/s1600/RET+spandoek.jpg" style="height: 500px; width: 500px;" width="500" /><br />
En precies hier onderaan, Natasja met haar gezin met het gewonnen spandoek van de RET.<br />
Annemiek, pak je knapzak en maak van deze 10 km. een onvermijdelijk avontuur!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<u>AD Maandag 15 april 2013</u> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="Foto: De vreugde en emoties spatten ervan af! Prachtige foto in het AD van onze Kanjer!" class="img" height="403" src="https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/p480x480/537343_168043373353868_1301600109_n.jpg" style="left: -53px;" width="538" /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="Foto: kijk nou.... zomaar in het AD!" class="scaledImageFitWidth img" height="538" src="https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/p480x480/483604_168019940022878_104487868_n.jpg" style="top: -53px;" width="403" /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div>
En als hysterisch toefje op de taart, hier de link naar het filmpje.</div>
<div>
</div>
<div>
Even de tweede pakken op de site, die van <span style="line-height: 18px;"><span style="color: #333333; font-size: 10.5pt;">17:18 - 19:53</span></span></div>
<div>
</div>
<div>
<span style="font-family: Tahoma;"><span style="color: #3b5998;"><span style="font-size: 9.8pt;"><a href="http://www.rijnmond.nl/programmas/marathon-rotterdam-2013/afleveringen">http://www.rijnmond.nl/programmas/marathon-rotterdam-2013/afleveringen</a></span></span></span></div>
<div>
</div>
<div>
Start het filmpje, ga intussen je benen harsen of je mokkel bedonderen, zodattie kan
laden.</div>
<div>
</div>
<div>
Spoel dan door naar 126 minuten voor Natas haar finish!</div>
<div>
</div>
<div>
Op 140 minuten het interview van Suzanne Mulder met Natas en Annemiek.</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-55625915751260719192013-04-19T22:50:00.000+02:002013-04-21T10:42:03.415+02:00De Kidsrun Marathon<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<u>Zaterdag 13 april 2013</u></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Zó ontzettend trots op ALLE kinderen die hebben meegelopen!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgad9PUD5SPTbwCwHn3VEtnuGt32BgDJdzLj76wsLDDfki1iWYcbQyHr-8JEzNUuDxeceBE6IwK6a3aQ30E8JVtM7nGdLJ9s1Gvqz5tQv6NLn9uKGXm11VDAlaGcVIVqsKnYTXnUsW0XHw/s1600/kidsrun.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgad9PUD5SPTbwCwHn3VEtnuGt32BgDJdzLj76wsLDDfki1iWYcbQyHr-8JEzNUuDxeceBE6IwK6a3aQ30E8JVtM7nGdLJ9s1Gvqz5tQv6NLn9uKGXm11VDAlaGcVIVqsKnYTXnUsW0XHw/s320/kidsrun.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Daar sta je Babsie, met een mooie prestatie in the pocket!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz-6qUOz0zzB0DftFBImrltcLD5BedsJdttZfSPV-C0nWUjtrL4sLoqPPqf-d70jYxIp-UXxy5-BIcBR57DPz5r75j_51X35seo9FuyqL87nn4M9-QdKM7VvnwBDz9TsgH0nEJY0Kz3kg/s1600/jarno+en+miek.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz-6qUOz0zzB0DftFBImrltcLD5BedsJdttZfSPV-C0nWUjtrL4sLoqPPqf-d70jYxIp-UXxy5-BIcBR57DPz5r75j_51X35seo9FuyqL87nn4M9-QdKM7VvnwBDz9TsgH0nEJY0Kz3kg/s320/jarno+en+miek.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Ons moment, Jarno. Jij weet wat ik bedoel.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfnhB7Lfwm4rrqOi648QDSMLcOHJNgY5itNEtfHvzmvGnK-QOjhASIw8zbCrYFem70YnvBhim96C87x_gLOhXquxE-0U-4aByAS2SwGa18BKAo5_s-eh67gZfXpuuXKszJye6ojeSGw70/s1600/63458_608688075827774_771745238_n+(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfnhB7Lfwm4rrqOi648QDSMLcOHJNgY5itNEtfHvzmvGnK-QOjhASIw8zbCrYFem70YnvBhim96C87x_gLOhXquxE-0U-4aByAS2SwGa18BKAo5_s-eh67gZfXpuuXKszJye6ojeSGw70/s320/63458_608688075827774_771745238_n+(1).jpg" width="240" /></a></div>
Kanjers Babs, Jarno & Bo Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6978239028125761360.post-30206566819721771042013-04-16T20:14:00.002+02:002013-04-17T19:58:24.117+02:00Ode aan Japie<span style="font-family: inherit;">En dan, temidden van al mijn gevoelens rondom de Marathon hier en overzee, zou Japie vandaag jarig zijn. </span><span style="font-family: inherit;">Hef ik het glas even hemel hoog.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Dit was mijn ode aan Japie. Vier maanden geleden. En dat is het nog steeds.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Het is winterwonderschoon in Niemandsland en de sneeuw is kraakvers in het bos.<br />De sneeuw kraakt onder mijn banden.<br />Ik fiets in volle vaart door, om door de bomen het bos te kunnen blijven zien.<br />Ben op zoek naar Japie. En zal hem vinden ook.<br />Daar een stukkie verderop zie ik hem.<br />Japie. Je oogt moe. En kwetsbaar. Fragiel ook. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Je hoort me. Je ziet me. Je zwijgt me tegemoet.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">"Hé Japie..." roep ik zacht, maar blij.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">"Spring je bij me achterop? Kom op Japie, springen. En vlug een beetje!</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Want we moeten natuurlijk wel effe door."</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Je springt wat mopperend en onwennig achterop.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Daar zit je dan. Met je te magere kont achter op mijn fiets.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Japie. Lieve Japie.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Je hoort, ziet en zwijgt nog steeds.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Maar ik weet: je hóórt de vogels. Je ziét de ongeschonden sneeuw. En je zwíjgt Moeder Natuur.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">"Gaattie?" Nou.. het moet maar Miekie. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">"Hoor je die specht?" </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Ik hoor alles, zeg je. Ik hoor veel aan. En veel laat ik gaan..</span><br />
<span style="font-family: inherit;">"Heb je die mooie boom gezien?" </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Ik zie alles. Maar dat zien anderen niet. Dat ik dat zie.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">"Zie je alles, Japie? </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Weet je dat zeker?"</span><br />
<span style="font-family: inherit;"> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Je geeft geen antwoord. Je verstilt. En de natuur verstilt met jou.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Nee, fluister je. Ik heb niet alles gezien. Niet alles in de gaten gehad. Onder ogen gezien.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Je zwijgt even. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">"Ik hoor je." En buig mijn arm naar achter tot mijn hand jouw broze rug voelt.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Met mijn hand druk ik je beschermend tegen me aan.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Dát had ik moeten doen, zeg je. En dat spijt me zo.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Ik hou je nog even vast.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">We ontwijken wat takken en sneeuwklonten op het bospaadje.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">En zo rijden we samen Niemandsland uit en rijden door Iemandsland in.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Zwijgend komen we samen aan op wat ooit een kruispunt was.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">Maar links en rechts zijn afgesloten door het heden. Alleen voor ons ligt een straat. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Eén straat. Een doodlopende straat.</span><br />
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Toch komt-ie uit op het Vlakke Land, zeg je.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"></span><br /></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Dan horen, zien en zwijgen elkaar aan. En stappen af.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Je opent je jas. Om een sigaretje te pakken, denk ik. Maar je trekt je jas uit.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Sterker nog, je trekt je hele buitenkant uit, draait het binnenstebuiten en trekt het weer aan.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Daar sta je dan, met je binnenkant aan. </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Het wordt tijd, Miekie. Het wordt tijd, dat iedereen mijn binnenkant mag zien.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Ik wil horen, zien en delen in plaats van zwijgen. Want ik heb geen tijd meer te verliezen.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> Ik knik. "Je bent mooi, Japie. En lief. Voor iedereen om te zien."</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Je ontroert me.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Op dat moment komen van links en rechts je kleinkinderen aangerend.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Je opent je magere armen en ieder kleinkind past erin.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> Ik zie hoe je grote kleinzoon je zwijgend omhelst en je een kus op je voorhoofd geeft. </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">"Doei" zegt-ie. Een kleindochter drukt zich tegen je aan. </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Aait je wangen en houd je handen nog even vast.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">De andere wil jou opvrolijken, kletst honderduit en knuffelt je.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Weer een kleinzoon neemt een aanloop en springt tegen je op. Hij houdt jou stevig vast.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">En de andere kleinkinderen laten hun autotekeningen aan je zien en laten hun handafdrukken achter op je hart.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Je lacht, speelt, knuffelt, praat en de liefde voor hen stroomt zo je hart uit.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Drie zonen komen aanlopen. Tezamen met je schone dochters.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Je omhelst een van je zonen. En legt je armen beschermend om hem heen.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">De andere zonen pakken je vast en kussen jou en elkaar in volle troost op de wang.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">En daar is je vrouw. Daar. Waar ze altijd al was.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Naast jou. En jullie leven samen sluiten jullie af met een gouden randje.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Daarna laten ze je los en blazen je bij het weggaan nog een handkus toe.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">En wij blijven samen over. </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"></span><br /></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Je haalt een sigaretje uit je binnenste binnenzak. En rookt hem op. Het zal je laatste zijn. </span><span style="font-family: inherit;">We delen onze verbondenheid in stilzwijgen. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Je haalt opnieuw iets uit je binnenzak.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Ik heb dit op mijn hart gedragen en wil dat jullie mijn vrouw hiermee omringen, zeg je. </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Je geeft het aan me. Ik vouw het pakketje open. En steeds verder open.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Er ontvouwt zich een zachte, warme mantel. Ik wil dat je deze mantel om haar schouders hangt.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Vertel haar dat het geweven is van troost. Met een dessin van liefhebben. </span><span style="font-family: inherit;">En een voering van liefgehad worden. Vertel haar dat de bontkraag is gemaakt van veerkracht.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">En de knopen van herinneringen. Hang deze zachte, warme mantel om haar schouders. </span><span style="font-family: inherit;">Houden jullie haar dan stevig vast. </span><span style="font-family: inherit;">En dans.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Dans namens mij met haar op het Vlakke Land van Brel.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">"Dat zullen we doen, Japie."</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Je knikt en dooft je laatste laatste sigaret. En ook bijna je adem.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Ik ben bedroefd. En alleen jij begrijpt, hoe bedroefd.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Met de fiets aan mijn hand wandelen we samen de doodlopende straat in.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Het wandelen gaat over in schuifelen. En bij de laatste weg van rechts, stoppen we.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Ik zet de fiets op de standaard en draai me naar je toe. Onze handen verwarmen elkaars wangen.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Ik leun met mijn voorhoofd tegen de jouwe.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">"Japie, lieve, lieve Japie, ik ga hier rechtsaf.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Het is maar een zandpaadje Japie, maar wie weet? </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Wie weet kom ik uit op een vijfbaans snelweg..."</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Ik fluister, maar ben vastberaden.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Groot gelijk, meissie. Ik moet verder, zeg je. </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Ik ben bijna bij mijn Vlakke Land.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">"We laten elkaar alleen híer los, Japie. </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Ik hou van je. Ik hou zoveel van jou. </span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">Tot de dood ons zwijgt.</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;">En ooit.. ooit weer deelt."</span></div>
<div dir="ltr">
<span style="font-family: inherit;"></span><br /></div>
<div dir="ltr">
</div>
Unknownnoreply@blogger.com3