Deze week komt alles samen

Dat zei ik vorige week: volgende week moet alles samen komen.
En zo gaat 't ook.

In de No Guts No Glory-roes, de dinsdag ingeschoven.
Voor het eerst weer op pad voor mijn werkgever. En dat beviel goed & ging ook goed.
Een paar kankervrije uren: altijd welkom.
Vanaf mei waarschijnlijk weer structureel aan de gang voor een paar uur per week.
Mooi zo.

Aansluitend voorzien van een paarse tribal tattoo over m'n linkerarm. Aangebracht door Amazing Grace, de oedeemdame.
Lange paarse pleisters in mooie golven om mijn arm heen geplakt, met de bedoeling het vocht in mijn arm om te leiden naar een fijn lymfeknooppuntje.
Die arm van me is alsmaar dikker geworden na die borstamputatie gevolgd door het okselkliertoiletje. Stom woord. Maar wát een high score bij Wordfeud.
Oedeempje dus.
Samen met die opgeblazen medicijnentorso van me, toch een gezellig setje bij elkaar.

Is mijn zoon begonnen bij de integratieve kindertherapeut. Hoop ik zo ontzettend dat ze Moossie kan ondersteunen om z'n doodsangsten uit dat koppie halen.

En ben ik in bed gekropen bij m'n vriendinnetje, Chemo Elly.
Haar tweepersoonsbed wordt alsmaar groter. Met haar er zo in.
Hebben we weer eens schuddebuikend gelachen. Weer eens gevloekt. Weer eens gezwegen.
Tegen haar aan gelegen. Allemachtig, hoe heet kun je zijn.
Het bleek d'r electrische deken te zijn.
Haar man, die ik haar 'butler' noem en zij haar 'slaaffie' (hij ook trouwens) voorzag ons van voer & drank. Tasttoetosti's. Hell yeah!
En heb ik geen afscheid van haar genomen. Dat verdom ik gewoon.

Gevolgd door een fijne donderdag van botinfuus, echo, thorax foto's en wat bloedprikkerijen.
En hoop ik as. dinsdag met eigen ogen op de botscans van juli 2012 en april 2013 het verschil te zien.
Minimaal stabilisatie van de uitzaaiingen is mijn wens. En noodzaak.
Maar ik ga voor ommekeer: herstel.
Hell yeah!!

En dan vrijdag, m'n roze knapzakkie in orde gemaakt voor de Marathon van Rotterdam. Ik wilde er een lintje aan met 'Onvermijdelijk Avontuur". Er bleek nog wat eh.. graflint over.
Zo gedrukt & zo gedaan. En daarna alweer oedeemtherapie en me opladend voor de Ladies Night in Bergen op Zoom.
Aangebeld met wijn in de hand bij de strijkbuuf van Natasja. Mijn schoonzus die al (of pas..) vier maanden afziet voor de Marathon van Rotterdam. En de buuf die meters van haar strijk afziet.
Hulde!

Met m'n moedertje & kids de Onvermijdelijk Stand (spreek uit: stend) aanschouwt.
Wát een spullen! Wát een werk! Van Onvermijdelijke Drop tot Mentos en van Onvermijdelijke Creaties tot Onvermijdelijke boedha's en een Onvermijdelijk Lot uit de Loterij.
De opbrengst van die loterij kwam mij ook nog eens ten goede.
De superpromotor Renee en lieflijke Yvonne en veel van de maaksters zelf de hand kunnen schudden. Wat 'n eer.
En zoals Tas benoemde: "er zijn ook veel luitjes aan gene zijde die hier benee ook van alles mogelijk helpen maken." En zo is het.
Om na afloop neer te strijken in het 'Stay Okay' hostel.
Dat verzin je toch niet? Hell no.

Vandaag met een fijn kluppie per Contiki Touringcar naar de Kidsrun in Rotterdam. Wat een sponsor zeg, met de keurige chauffeur Erik en sidekick Nick. Dank jullie wel!
En hoe hebben onze prinsen & prinsessen de longen uit hun lijfjes gerend.
Ze achterlatend in de daarvoor bestemde hardloopvakken. Onze harten vasthoudend en adem inhoudend of ze echt wel over de finish zouden komen..
Met m'n knapzakkie hoog in de lucht aan de finish gestaan. En al die winnaartjes verwelkomd.
Hoe stoer kun je zijn? En hoe klein kun je zijn, met je hart al zo op de goede plek?

Morgen de 10 kilometer. Met Karien, Willemien, Jacquelien & Marlies. Die gaan we vol op de bek spugen. En dan de eretribune op.
Omdat Tas ook nog es een spandoekenactie van de RET heeft gewonnen. Met de woorden:
Annemiek, pak je knapzak en maak van deze 10 km een onvermijdelijk avontuur!
Die roze knapzak neem ik ook echt mee.
En mag ik na mijn finish morgen plaatsnemen naast Tjeppie op die eretribune met een biertje in de hand.

Gaan we Natasja over de streep schreeuwen. In haar fluoriserendezuurstokroze
t-shirtje met de geweldige woorden: Tandje Erbij!
Natasja Coli-vd Ing, WE GAAN KNALLEN!!

OK. Morgen dus.
Roze knapzak. Check.
No Guts No Glory tietshirt. Check.
Startbewijs. Check.
Wekker op 07.30 uur. Check
Moe. Check.
Maar tjezus, wát gelukkig. Double check.

Hell yeah!!!