Königs Kind

Als ik het nou gewoon zo bekijk dat er gewoon een fijne kroon op m'n kop staat.
En ik dat ik dat een beetje voel.
Het gewicht van die kroon, wat steken hier & daar.
Dan ook maar doorpakken en hand in hand samen met W.A., een beetje struinen in het Koninklijke Bos. Op zoek naar een nieuw bossie hout voor m'n deur.
Klinkt het toch al een stuk gezelliger.

De afgelopen week een paar dagen in Duitsland geweest.
Gelijk begonnen met behandelingen, een zwaardere vorm van PAPimi (zie blog behandeling) en een hogere dosis Vitamine C infusen.
Komende week peer ik 'm voor 3 weken, voor een intensief traject om -met name- de uitzaaiingen in mijn schedel af te remmen.*)

De kramp verandert in mijn hoofd. Van overal voortdurende kramp, naar hier & daar wat kramp. Van 2 dagen helemaal geen kramp naar opeens steken in m'n gezicht.
Vreemd. Angstaanjagend.
Maar ik heb ff helemaal geen zin meer in angst.
Krijg er de schijt van. Wil er schijt aan krijgen.

Met dat zonnetje lukt dat eigenlijk prima. Moet ik me wel weer insmeren ook niet nog een keer huidkanker te krijgen. Inmiddels ligt er een fijn enveloppie op tafel voor het bevolkingsonderzoek.
Welja, gezellig.
Heb ik straks 3 op rij. Dan verdien ik toch écht een beker, een Wereldcup ofzo.
Maat D dan alstublieft. Kan ik 'm multifunctioneel gebruiken.

Duitsland dus. Maar ik ga echt geen Koninginnedag in Gronau vieren. Aufbokken bitte.
Ik ga het centrum van Enschede of Oldenzaal verblijden, die heeft ook wel een leuk marktpleintje.
Een pilsje in de hand (eentje mag heus wel), beetje hossen & gewoon aanschuiven aan een blij tafeltje ergens. Komt helemaal goed.

Ondertussen zullen een paar helpende handen mijn slaapkamer gaan omtoveren tot een rustig & georganiseerd paleisje voor mij. Kasten afbreken, afvoeren & nieuwe in elkaar zetten. Dat gaat mij namelijk in al mijn stijfheid en met mijn rug niet in mijn eentje lukken. Het vooruitzicht thuis te komen in m'n eigen Wonderslaapland.
Lijkt me heerlijk!

Vandaag alweer zon. Met klein blond & blond heerlijke dagen achter de rug.
Zoon met wiebelbenen naar de judo gebracht. Wattie ook weer leuk vindt, naast 3x voetbal in de week. Dochterlief zwaar aan het schilderen, dan allemaal weer koekjes bakkend, pannekoeken etend, met wokkietokkies in de hand in huis rond verstoppend en meer van dit soort harmonische kleinehuisopdeprairiepret. Straks met Karien, Jip & Juul het natuurgebied de Kwaaie Hoek in.
Koningskinderen heb ik. En om me heen lopen er ook nog wat rond.
En een ander Koningskind vier ik de 30e.

Morgen is het een jaar geleden dat mijn Onvermijdelijke Avontuur begon.
(hoewel de huidkanker een paar maanden daarvoor al voor een fijne generale repetitie zorgde)
Maar daar ga ik geen gedenkwaardige dag van maken.
Zoals ik ook niet snel een sterfdag van een lieve zal gedenken.
Maar diens verjaardag juist wel. Aandacht op bestaan.

Zo, voorlopig even geen weekverslagen meer. Tis toch drie keer hetzelfde.

Wel zal ik weer een Onvermijdelijke Tussenstand van donaties geven vanaf 12 april jl. en introduceer ik graag de volgende keer deel 1 van mijn nieuwste woordenboek:
De Kale van Dale.

Tschusskuss!


*) Behandeling:
-       3 weken (3 x 5 dagen) Artesunate infuzen
-       3 weken (3 x 5 dagen) 100gr. Vit C infuzen
-       3 weken (3 x 5 dagen) PAPimi
-       3 weken (3 x 5 dagen) Gluthationinfuzen

Dan 4 weken pauze,

Dan nog een keer hetzelfde schema.
Artesunate gaat een verbinding aan met het ijzer in de tumorcel. Door deze reactie sterft de tumorcel.
Hoge doseringen Vit. C (100gr.) hebben een bewezen goede invloed op botuitzaaiingen.
Het PAPimi apparaat heeft een speciale stand voor botmetastasen.
Gluthation is in staat om gemuteerde cellen weer in normale cellen te veranderen.